آس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۲: خط ۱۲:
==مقدمه==
==مقدمه==
*درختی است که در بهشت کاشته شده. عصای [[حضرت موسی]] {{ع}} از شاخه آن درخت بود و آن را [[جبرئیل]] {{ع}} برای او آورد. [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هنگام ظهور، عصای [[حضرت موسی|موسی]] {{ع}} را همراه دارد<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. آس، درختی است بلندتر از انار، دارای گل و برگی معطر، و تخمش سیاه است. در مناهی [[پیامبر خاتم|رسول]] {{صل}} از خلال کردن با چوب آن نهی شده است<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۸۰. </ref>.  
*درختی است که در بهشت کاشته شده. عصای [[حضرت موسی]] {{ع}} از شاخه آن درخت بود و آن را [[جبرئیل]] {{ع}} برای او آورد. [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هنگام ظهور، عصای [[حضرت موسی|موسی]] {{ع}} را همراه دارد<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. آس، درختی است بلندتر از انار، دارای گل و برگی معطر، و تخمش سیاه است. در مناهی [[پیامبر خاتم|رسول]] {{صل}} از خلال کردن با چوب آن نهی شده است<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص ۸۰. </ref>.  
 
*در حدیثی از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} آمده: {{عربی|اندازه=155%|"وَ رَائِحَةُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ رَائِحَةُ السَّفَرْجَلِ وَ الْآسِ وَ الْوَرْدِ"}}<ref>بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۴۴۱ و ج ۷۶، ص ۱۷۷. </ref>. <ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۳.</ref>.
در حدیثی از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} آمده: {{عربی|اندازه=155%|"وَ رَائِحَةُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ رَائِحَةُ السَّفَرْجَلِ وَ الْآسِ وَ الْوَرْدِ"}}<ref>بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۴۴۱ و ج ۷۶، ص ۱۷۷. </ref>. <ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۳.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۱

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.


مقدمه

  • درختی است که در بهشت کاشته شده. عصای حضرت موسی (ع) از شاخه آن درخت بود و آن را جبرئیل (ع) برای او آورد. حضرت مهدی (ع) هنگام ظهور، عصای موسی (ع) را همراه دارد[۱]. آس، درختی است بلندتر از انار، دارای گل و برگی معطر، و تخمش سیاه است. در مناهی رسول (ص) از خلال کردن با چوب آن نهی شده است[۲].
  • در حدیثی از پیامبر (ص) آمده: "وَ رَائِحَةُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ رَائِحَةُ السَّفَرْجَلِ وَ الْآسِ وَ الْوَرْدِ"[۳]. [۴].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. نجم الثاقب، باب دوم.
  2. معارف و معاریف، ج ۱، ص ۸۰.
  3. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۴۴۱ و ج ۷۶، ص ۱۷۷.
  4. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۳.