آمادگی برای غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۲۲

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

بعد از امام هشتم، دیگر امامان معصوم برای همگان ظاهر نمی‌شدند. بلکه فقط‍‌ برای خواصّ‌ شیعه، آن هم در موارد خاصّ‌ ظاهر می‌شدند؛ حتی پاسخ سؤالات و رفع نیازمندی‌های آن‌ها را غالبا از پشت پرده انجام می‌دادند، تا شیعیان را برای غیبت ولی عصر (ع) آموزش دهند و آماده کنند. در پرتو همین تجربه و تمرین بود که غیبت امام برای شیعیان گران نبود، در صورتی که برای دیگران سخت و دشوار بود؛ زیرا آن‌ها از چنین دوران تمرین، بی‌بهره بودند^[۱].
هرچه دوران غیبت صغری نزدیک‌تر می‌شد، استتار امامان بیشتر می‌گردید و لذا می‌بینیم در زمان امام هادی و امام عسکری (ع) این مسأله محسوس‌تر و ملموس‌تر است. مسعودی می‌نویسد: "روایت شده که امام هادی (ع) غیر از عدّه کمی از یاران خود، از نظر اغلب شیعیان غایب بود. موقعی که امر امامت به امام حسن عسکری (ع) واگذار شد، ان حضرت با خواص شیعیان خود و غیر آنان از پشت پرده صحبت می‌کرد. علّت این‌که آن حضرت و پدر بزرگوارش این عمل را انجام می‌دادند، این بود که مقدمه غایب شدن امام زمان (ع) را فراهم کرده باشند تا شیعیان با این موضوع مأنوس شوند و منکر غایب شدن امام نشوند و مردم به پنهان بودن امام عادت کنند"^[۲]^[۳].

پرسش‌های وابسته

برای غیبت امام مهدی چه زمینه ‏سازی از جانب امامان انجام گرفت؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ روزگار رهایى، ج ۱، ص ۲۶۶.
↑ اثبات الوصیه، ص ۲۳۱.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۶.

[1] روزگار رهایى، ج ۱، ص ۲۶۶.

[2] اثبات الوصیه، ص ۲۳۱.

[3] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۶.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 ==مقدمه==
 *بعد از [[امام رضا|امام هشتم]]، دیگر [[امامان]] [[معصوم]] برای همگان ظاهر نمی‌شدند. بلکه فقط‍‌ برای خواصّ‌ [[شیعه]]، آن هم در موارد خاصّ‌ ظاهر می‌شدند؛ حتی پاسخ سؤالات و رفع نیازمندی‌های آن‌ها را غالبا از پشت پرده انجام می‌دادند، تا [[شیعیان]] را برای غیبت [[امام مهدی|ولی عصر]] {{ع}} آموزش دهند و آماده کنند. در پرتو همین تجربه و تمرین بود که غیبت امام برای [[شیعیان]] گران نبود، در صورتی که برای دیگران سخت و دشوار بود؛ زیرا آن‌ها از چنین دوران تمرین، بی‌بهره بودند<ref>روزگار رهایى، ج ۱، ص ۲۶۶. </ref>.
-* هرچه دوران غیبت صغری نزدیک‌تر می‌شد، استتار [[امامان]] بیشتر می‌گردید و لذا می‌بینیم در زمان [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{ع}} این مسأله محسوس‌تر و ملموس‌تر است. [[مسعودی]] می‌نویسد: "روایت شده که [[امام هادی]] {{ع}} غیر از عدّه کمی از یاران خود، از نظر اغلب [[شیعیان]] غایب بود. موقعی که امر امامت به [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} واگذار شد، ان حضرت با خواص [[شیعیان]] خود و غیر آنان از پشت پرده صحبت می‌کرد. علّت این‌که آن حضرت و پدر بزرگوارش این عمل را انجام می‌دادند، این بود که مقدمه غایب شدن [[امام زمان]] {{ع}} را فراهم کرده باشند تا [[شیعیان]] با این موضوع مأنوس شوند و منکر غایب شدن امام نشوند و مردم به پنهان بودن امام عادت کنند"<ref>اثبات الوصیه، ص ۲۳۱. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶.</ref>.
+* هرچه دوران غیبت صغری نزدیک‌تر می‌شد، استتار [[امامان]] بیشتر می‌گردید و لذا می‌بینیم در زمان [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{ع}} این مسأله محسوس‌تر و ملموس‌تر است. [[مسعودی]] می‌نویسد: "روایت شده که [[امام هادی]] {{ع}} غیر از عدّه کمی از یاران خود، از نظر اغلب [[شیعیان]] غایب بود. موقعی که امر امامت به [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} واگذار شد، ان حضرت با خواص [[شیعیان]] خود و غیر آنان از پشت پرده صحبت می‌کرد. علّت این‌که آن حضرت و پدر بزرگوارش این عمل را انجام می‌دادند، این بود که مقدمه غایب شدن [[امام زمان]] {{ع}} را فراهم کرده باشند تا [[شیعیان]] با این موضوع مأنوس شوند و منکر غایب شدن امام نشوند و مردم به پنهان بودن امام عادت کنند"<ref>اثبات الوصیه، ص ۲۳۱. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==