کسادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن')
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*"کسادی" از ویژگی‌های پیش از ظهور ذکر شده است. در حدیثی [[امام صادق]] {{ع}} پس از قرائت آیه ۱۵۵اُم سوره مبارکه بقره {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ...}} }} فرمود: خداوند مؤمنان را به سبب ترس از پادشاهان بنی فلان در دوران پایانی حکومت‌شان می‌آزماید و مراد از گرسنگی، گرانی قیمت‌هاست و منظور از کمی دارایی‌ها، کسادی تجارت و کمبود درآمد است<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۰؛ غیبة نعمانی، ص ۲۵۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۸۸.</ref>.
*"کسادی" از ویژگی‌های پیش از ظهور ذکر شده است. در حدیثی [[امام صادق]] {{ع}} پس از قرائت آیه ۱۵۵اُم سوره مبارکه بقره {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ...}} فرمود: خداوند مؤمنان را به سبب ترس از پادشاهان بنی فلان در دوران پایانی حکومت‌شان می‌آزماید و مراد از گرسنگی، گرانی قیمت‌هاست و منظور از کمی دارایی‌ها، کسادی تجارت و کمبود درآمد است<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۰؛ غیبة نعمانی، ص ۲۵۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۸۸.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۰۶

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "کسادی" از ویژگی‌های پیش از ظهور ذکر شده است. در حدیثی امام صادق (ع) پس از قرائت آیه ۱۵۵اُم سوره مبارکه بقره ﴿وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ... فرمود: خداوند مؤمنان را به سبب ترس از پادشاهان بنی فلان در دوران پایانی حکومت‌شان می‌آزماید و مراد از گرسنگی، گرانی قیمت‌هاست و منظور از کمی دارایی‌ها، کسادی تجارت و کمبود درآمد است[۱][۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۰؛ غیبة نعمانی، ص ۲۵۰.
  2. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۵۸۸.