پرچم سیاه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۸

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

به اهتزاز درآمدن پرچم‌های سیاه از خراسان در منابع دینی به‌عنوان نشانه ظهور بیان شده و درباره آن، روایاتی از معصومین (ع) رسیده است. مضمون این روایات آن است که پیش از ظهور حضرت مهدی (ع) در منطقه خراسان (خراسان قدیم: قسمت‌های زیادی از ایران، افغانستان، ترکمنستان، تاجیکستان و ازبکستان) انقلابی برپا می‌شود و مردم در حالی که پرچم‌های سیاه به اهتزاز درآورده‌اند، به حرکت درمی‌آیند^[۱].
امام باقر (ع) می‌فرماید: "پرچم‌های سیاهی از خراسان بیرون می‌آید و به جانب کوفه به حرکت درمی‌آیند، پس چون مهدی (ع) ظاهر شود، اینان وی را دعوت به بیعت می‌کنند."^[۲]. برخی احتمال داده‌اند که منظور از خروج پرچم‌های سیاه از خراسان، همان قیام ابو مسلم خراسانی در سال ١٤٠ ه‍‌.ق علیه حاکمیت هزار ماهه بنی امیه است^[۳]. که به از هم گسستن حکومت بنی امیه و روی کار آمدن بنی عباس انجامید. این احتمال که مهم‌ترین مستند و دلیل آن روایت زکار است به جهت ضعیف السند بودن روایت و غیرقابل‌اعتماد بودن راوی، درست نیست. افزون بر این، تطبیق این نشانه بر شورش ابو مسلم خراسانی در پیش از یک قرن قبل از تولد حضرت مهدی (ع) و نشانه ظهور دانستن آن، بسیار بعید است.
البته این نکته قابل‌توجه است که حاکمان بنی عباس می‌کوشیدند، قدرت را از دست بنی امیه بگیرند؛از این‌رو "نفس زکیه" را مهدی معرفی کردند و از جانب دیگر سعی می‌کردند، شورش ابو مسلم خراسانی را در راستای قیام مهدی (ع) و نشانه ظهور وی قلمداد کنند^[۴].
پیامبر (ص) فرمود: "ما خاندانی هستیم که خداوند، اخرت را برای ما برگزید نه دنیا را، و خاندانم پس از من با تبعید، فشار و آوارگی روبه‌رو می‌شوند تا پرچم‌های سیاه از سوی مشرق برافراشته شود. آنان در پی حق هستند... هرکس از شما و نسل‌های شما، ان پرچم‌های برافراشته را دید، به سوی امام خاندان من بشتابد، گرچه با نهایت سختی؛ چرا که آنان پرچم‌های هدایت‌اند. و قدرت را به بزرگ‌مردی از خاندان من تسلیم می‌کنند"^[۵]. حضرت امیر (ع) نیز فرموده است: "هنگامی که شنیدی پرچم‌های سیاه از خراسان به سوی جهان عرب روی آورده و تو در صندوقی دربسته قرار داشتی، به هرصورت ممکن، ان را بگشا تا تحت آن پرچم‌ها قرار بگیری"^[۶]. و امام باقر (ع) فرمود: "پرچم‌های سیاهی از خراسان خارج و در کوفه فرود می‌آیند و هنگامی که حضرت مهدی (ع) در مکه ظهور کرد، اینان دست بیعت و اطاعت به سوی او دراز می‌کنند"^[۷].
در روایتی از امیر مؤمنان علی (ع) می‌خوانیم: از مشاهده سه نشانه منتظر فرج باشید: اختلافات شامیان، پرچم‌های سیاه از خراسان و صیحه آسمانی در ماه رمضان^[۸]. در روایات دیگر آمده است: پرچم‌های سیاه از خاورزمین به اهتزاز درمی‌آید^[۹]. پرچم‌های سیاهی از خراسان می‌آید و در کنار دجله فرود می‌آید^[۱۰]. پرچم‌های سیاه کوچکی به اهتزاز درمی‌آید که با مردی از اولاد ابو سفیان نبرد می‌کند و برای اطاعت از حضرت مهدی (ع) زمینه‌سازی می‌کند^[۱۱]. هنگامی که پرچم‌های سیاه از طرف خراسان به حرکت درآمد، به سویش بشتابید ولو با سینه‌خیز رفتن از روی برف‌ها، که خلیفه خدا حضرت مهدی در میان آن است^[۱۲]. منظور از پرچم‌های سیاه، لشکر نیرومند سید خراسانی است که برای دفاع از شیعیان عراق در برابر سپاه سفیانی و دیگر نیروهای مهاجم از خراسان حرکت می‌کند و به یاری حضرت بقیة الله (ع) و بیعت آن بزرگوار منتهی می‌شود. مرد تمیمی شعیب بن صالح، با پرچم سیاه مهدوی، با نصرت الهی و دعوت حقّه پیش می‌تازد تا به محضر حضرت مهدی (ع) برسد و دست بیعت بدهد^[۱۳]^[۱۴].

پرسش‌های وابسته

آیا به اهتزاز در آمدن پرچم‌های سیاه از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۷؛ غیبة طوسی، ص ۴۵۲.
↑ همان.
↑ تاریخ غیبت کبری، ص ۴۸۵.
↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱.
↑ معجم احادیث الامام مهدی (ع)، ج ۱، ص ۳۸۲.
↑ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج ۳، ص ۷۹.
↑ همان، ص ۲۷۰؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۰۴.
↑ غیبة نعمانی، ص ۱۳۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۹؛ منتخب الاثر، ص ۲۲۰.
↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۴.
↑ الزام الناصب، ص ۱۸۵.
↑ بشارة الاسلام، ص ۲۱۲ و ۱۸۴.
↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۲-کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۲-الزام الناصب، ص ۱۰۰.
↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۴۰.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۱۹۴.

[1] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۷؛ غیبة طوسی، ص ۴۵۲.

[2] همان.

[3] تاریخ غیبت کبری، ص ۴۸۵.

[4] برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱.

[5] معجم احادیث الامام مهدی (ع)، ج ۱، ص ۳۸۲.

[6] معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج ۳، ص ۷۹.

[7] همان، ص ۲۷۰؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۰۴.

[8] غیبة نعمانی، ص ۱۳۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۹؛ منتخب الاثر، ص ۲۲۰.

[9] روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۴.

[10] الزام الناصب، ص ۱۸۵.

[11] بشارة الاسلام، ص ۲۱۲ و ۱۸۴.

[12] بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۲-کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۲-الزام الناصب، ص ۱۰۰.

[13] روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۴۰.

[14] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۱۹۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 == پرسش‌های وابسته ==
+* [[آیا به اهتزاز در آمدن پرچم‌های سیاه از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)]]
 == جستارهای وابسته ==
 {{پرسش‌های وابسته}}