باهله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*طایفه‌ای هستند که مردم آن با [[حضرت قائم]] {{ع}} به نبرد می‌پردازند و حضرت با آنان می‌جنگد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۳؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۳۲.</ref>. باهله، طایفه‌ای منسوب به "باهلة بن اعصر" می‌باشد. عرب‌ها در آن روزگار از پیوند با این قبیله خودداری می‌کردند؛ زیرا افراد شرافتمند و محترمی در میان آنان نبود و طایفه باهله، مردمی پست بودند. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} پیش از حرکت به صفین به آنان فرمود: "خدا را گواه می‌گیرم که من از شما و شما از من خشمگین هستید، پس بیایید، حقوق خود را دریافت کنید و از کوفه به دیلم کوچ کنید"<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۳، ص ۲۷۲؛ الغارات، ج ۲، ص ۲۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۵۸.</ref>.
*طایفه‌ای هستند که مردم آن با [[حضرت قائم]] {{ع}} به نبرد می‌پردازند و حضرت با آنان می‌جنگد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۳؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۳۲.</ref>. باهله، طایفه‌ای منسوب به "باهلة بن اعصر" می‌باشد. عرب‌ها در آن روزگار از پیوند با این قبیله خودداری می‌کردند؛ زیرا افراد شرافتمند و محترمی در میان آنان نبود و طایفه باهله، مردمی پست بودند. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} پیش از حرکت به صفین به آنان فرمود: "خدا را گواه می‌گیرم که من از شما و شما از من خشمگین هستید، پس بیایید، حقوق خود را دریافت کنید و از کوفه به دیلم کوچ کنید"<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۳، ص ۲۷۲؛ الغارات، ج ۲، ص ۲۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۸.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۹

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • طایفه‌ای هستند که مردم آن با حضرت قائم (ع) به نبرد می‌پردازند و حضرت با آنان می‌جنگد[۱]. باهله، طایفه‌ای منسوب به "باهلة بن اعصر" می‌باشد. عرب‌ها در آن روزگار از پیوند با این قبیله خودداری می‌کردند؛ زیرا افراد شرافتمند و محترمی در میان آنان نبود و طایفه باهله، مردمی پست بودند. حضرت علی (ع) پیش از حرکت به صفین به آنان فرمود: "خدا را گواه می‌گیرم که من از شما و شما از من خشمگین هستید، پس بیایید، حقوق خود را دریافت کنید و از کوفه به دیلم کوچ کنید"[۲].[۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۳؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۳۲.
  2. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۳، ص ۲۷۲؛ الغارات، ج ۲، ص ۲۱.
  3. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۱۵۸.