شام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*شام مملکتی است که در گذشته شامل اردن و سوریه و لبنان و فلسطین بود<ref>معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.</ref>. در حدیث آمده که در شام، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این فتنه پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از آسمان ندا دهد: فلان، حاکم و امیر شما باشد<ref>کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.</ref>. و نیز آمده است: [[قائم]] {{ع}} ظهور نمی‌کند مگر پس از آن‌که شام را فتنه و آشوبی فراگیرد که مردم، راه نجاتی از آن نداشته باشند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۲۵.</ref>.
*شام مملکتی است که در گذشته شامل اردن و سوریه و لبنان و فلسطین بود<ref>معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.</ref>. در حدیث آمده که در شام، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این فتنه پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از آسمان ندا دهد: فلان، حاکم و امیر شما باشد<ref>کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.</ref>. و نیز آمده است: [[قائم]] {{ع}} ظهور نمی‌کند مگر پس از آن‌که شام را فتنه و آشوبی فراگیرد که مردم، راه نجاتی از آن نداشته باشند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۲۵.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۹

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • شام مملکتی است که در گذشته شامل اردن و سوریه و لبنان و فلسطین بود[۱]. در حدیث آمده که در شام، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این فتنه پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از آسمان ندا دهد: فلان، حاکم و امیر شما باشد[۲]. و نیز آمده است: قائم (ع) ظهور نمی‌کند مگر پس از آن‌که شام را فتنه و آشوبی فراگیرد که مردم، راه نجاتی از آن نداشته باشند[۳][۴].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.
  2. کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.
  3. بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۴۲۵.