کار: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۱۸: خط ۱۸:
*[[امام]] {{ع}} [[نظم]] در کار را اصلی اساسی می‌داند و در [[کلامی]] [[مردمان]] را به انجام به‌موقع کار و پرهیز از شتاب و دیرکرد ناهنگام فرامی‌خواند<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref> و در [[کلامی]] دیگر به [[انسان‌ها]] می‌آموزد که کار هر روز را همان روز انجام دهند. کار امروز را به فردا وامگذار، زیرا هر روز کاری برای همان روز دارد<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 648.</ref>.
*[[امام]] {{ع}} [[نظم]] در کار را اصلی اساسی می‌داند و در [[کلامی]] [[مردمان]] را به انجام به‌موقع کار و پرهیز از شتاب و دیرکرد ناهنگام فرامی‌خواند<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref> و در [[کلامی]] دیگر به [[انسان‌ها]] می‌آموزد که کار هر روز را همان روز انجام دهند. کار امروز را به فردا وامگذار، زیرا هر روز کاری برای همان روز دارد<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 648.</ref>.
*تخصص در کار از اموری است که در [[تعالیم]] [[امام]] مورد توجه قرار گرفته است. [[امام علی]] {{ع}} [[مردمان]] را [[فرزند]] تخصصشان برمی‌شمرد و در [[کلامی]] [[ارزش]] هر کس را به اندازه کاری می‌داند که در آن تخصص دارد و آن را خوب و درست انجام می‌دهد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۷۸</ref>. باید توجه داشت که منظور از تخصص در [[کلام امام]] نوع حرفه نیست، بلکه مقصود، مهارت و تخصصی است که فرد در کار خود پیدا کرده است. از این‌رو [[سلامت]] فرد و [[جامعه]] در گرو کار و [[تلاش]] [[حلال]]، متعهدانه و شرافتمندانه همراه با [[عفت]] و [[پاک‌دامنی]] است که باعث تأثیری عمیق در جوانب مختلف شخصیت و حیات [[آدمی]] می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} در [[کلامی]] فرمود: کسی که در عمل کوتاهی کند به [[اندوه]] دچار شود<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۱۲۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 649.</ref>.
*تخصص در کار از اموری است که در [[تعالیم]] [[امام]] مورد توجه قرار گرفته است. [[امام علی]] {{ع}} [[مردمان]] را [[فرزند]] تخصصشان برمی‌شمرد و در [[کلامی]] [[ارزش]] هر کس را به اندازه کاری می‌داند که در آن تخصص دارد و آن را خوب و درست انجام می‌دهد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۷۸</ref>. باید توجه داشت که منظور از تخصص در [[کلام امام]] نوع حرفه نیست، بلکه مقصود، مهارت و تخصصی است که فرد در کار خود پیدا کرده است. از این‌رو [[سلامت]] فرد و [[جامعه]] در گرو کار و [[تلاش]] [[حلال]]، متعهدانه و شرافتمندانه همراه با [[عفت]] و [[پاک‌دامنی]] است که باعث تأثیری عمیق در جوانب مختلف شخصیت و حیات [[آدمی]] می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} در [[کلامی]] فرمود: کسی که در عمل کوتاهی کند به [[اندوه]] دچار شود<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۱۲۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 649.</ref>.
==کار در مهدویت==
*"کار" به معنی رجوع‌کننده است. در "هدایه" و "مناقب" از القاب حضرت شمرده شده. ظاهر آن است که حضرت از عالم غیبت و استتار برمی‌گردد و جمعی از مردگان را برمی‌گرداند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۷۴.</ref>.
===کار در فرهنگنامه آخرالزمان===
*کار به معنای کرار و تکرارکننده است، و به معنی بازگشت‌کننده و رجعت‌کننده نیز هست. کرار یکی از [[القاب امیرالمؤمنین]] [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} است؛ زیرا او پی در پی در [[جنگ‌ها]] به [[دشمن]] یورش می‌برد و هرگز به [[جنگ]] پشت نمی‌نمود و فرار نمی‌کرد. کار به معنی بازگشت‌کننده نیز بدان [[حضرت]] اطلاق می‌شود، زیرا در [[روایات رجعت]] بسیار ذکر شده که هر امامی پس از اینکه از [[دنیا]] می‌رود، دوباره به [[دنیا]] باز خواهد گشت. معنای دیگری که برای این واژه می‌توان گفت، رجعت‌دهنده گروهی، از مردگان است. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} از [[پشت کوفه]] از وادی‌السلام بیست و هفت نفر را به [[دنیا]] باز می‌گرداند<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۵.</ref>.
{{پرسمان القاب امام مهدی}}


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۷

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل کار (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

نظم در امور

  • امام (ع) نظم در کار را اصلی اساسی می‌داند و در کلامی مردمان را به انجام به‌موقع کار و پرهیز از شتاب و دیرکرد ناهنگام فرامی‌خواند[۷] و در کلامی دیگر به انسان‌ها می‌آموزد که کار هر روز را همان روز انجام دهند. کار امروز را به فردا وامگذار، زیرا هر روز کاری برای همان روز دارد[۸][۹].
  • تخصص در کار از اموری است که در تعالیم امام مورد توجه قرار گرفته است. امام علی (ع) مردمان را فرزند تخصصشان برمی‌شمرد و در کلامی ارزش هر کس را به اندازه کاری می‌داند که در آن تخصص دارد و آن را خوب و درست انجام می‌دهد[۱۰]. باید توجه داشت که منظور از تخصص در کلام امام نوع حرفه نیست، بلکه مقصود، مهارت و تخصصی است که فرد در کار خود پیدا کرده است. از این‌رو سلامت فرد و جامعه در گرو کار و تلاش حلال، متعهدانه و شرافتمندانه همراه با عفت و پاک‌دامنی است که باعث تأثیری عمیق در جوانب مختلف شخصیت و حیات آدمی می‌شود. امام علی (ع) در کلامی فرمود: کسی که در عمل کوتاهی کند به اندوه دچار شود[۱۱][۱۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ ؛ سوره هود، آیه ۶۱
  2. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 647.
  3. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 648.
  4. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 648.
  5. ↑ نهج البلاغه، نامه ۳۱
  6. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 648.
  7. ↑ نهج البلاغه، نامه ۵۳
  8. ↑ نهج البلاغه، نامه ۵۳
  9. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 648.
  10. ↑ نهج البلاغه، حکمت ۷۸
  11. ↑ «مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ»؛ نهج البلاغه، حکمت ۱۲۲
  12. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 649.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=کار&oldid=347800»