ویژگی‌های یاران امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center;...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
خط ۱۹: خط ۱۹:
#'''ایثار و مواسات''': دل‌های‌شان را به هم پیوند داده و یار و غمخوار یکدیگرند. گویا یک پدر و مادر آنان را پرورش داده است و دل‌های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰</ref>.
#'''ایثار و مواسات''': دل‌های‌شان را به هم پیوند داده و یار و غمخوار یکدیگرند. گویا یک پدر و مادر آنان را پرورش داده است و دل‌های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰</ref>.
#'''زهد و ساده‌زیستی''': زهد، زینت کارگزاران مهدی است. زندگی‌شان از معیشت درویشان فراتر نمی‌رود. نمی‌توانند تن به آسایش و شادکامی سپارند و از احوال مردمان غافل شوند و نام مصلح جهان بر خویش نهند؛ چرا که آن‌که با عشرت‌طلبان همسو می‌شود و دل در گرو آز و طمع می‌بندد، نمی‌تواند مروج دین باشد و کارگزارای شایسته برای حکومت عدل و داد"<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ش ۱۱۰</ref>.
#'''زهد و ساده‌زیستی''': زهد، زینت کارگزاران مهدی است. زندگی‌شان از معیشت درویشان فراتر نمی‌رود. نمی‌توانند تن به آسایش و شادکامی سپارند و از احوال مردمان غافل شوند و نام مصلح جهان بر خویش نهند؛ چرا که آن‌که با عشرت‌طلبان همسو می‌شود و دل در گرو آز و طمع می‌بندد، نمی‌تواند مروج دین باشد و کارگزارای شایسته برای حکومت عدل و داد"<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ش ۱۱۰</ref>.
#'''نظم و انضباط‍‌''': یاران حضرت دارای نظم و تشکیلاتی مناسب با حکومت جهانی‌اند و کارها را براساس اصولی محکم و روشن پیش می‌برند<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۸۳</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۶۴.</ref>.
#'''نظم و انضباط‍‌''': یاران حضرت دارای نظم و تشکیلاتی مناسب با حکومت جهانی‌اند و کارها را براساس اصولی محکم و روشن پیش می‌برند<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۸۳</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۶۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۳۶

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یاران امام، سنگ‌های زیرین انقلاب جهانی‌اند. امامان (ع) همواره آرزومند همراهی آن حضرت بوده‌اند و یاوری آن چهره پنهان‌کرده را به دوستان خویش، همه‌گاه یادآوری می‌فرمودند: "خدایا درود فرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان و مرا از یاران و پیروان و حامیان او قرار ده و از آنان که در رکابش، شربت شهادت می‌نوشند..."[۱]. و اما برای یاران و همراهان حضرت مهدی (ع) ویژگی‌هایی ذکر کرده‌اند که اهم آن‌ها عبارتند از:
  1. خداجویی: "امام صادق (ع) درباره آنان می‌فرماید: "مردانی که گویا دل‌های‌شان پاره‌های آهن است. غبار تردید در ذات مقدس خدای، خاطرشان را نمی‌آلاید... از ناخشنودی پروردگارشان هراس دارند. برای شهادت دعا می‌کنند و آرزومند کشته شدن در راه خدایند"[۲].
  2. بصیرت و آگاهی: یاران مهدی (ع) در بصیرت، درایت و خردمندی سرآمدند. در فتنه‌هایی که زیرکان در آن فرومی‌مانند، هوشیارانه راه می‌جویند و حق را از باطل باز می‌شناسند.
  3. عبادت و بندگی: یاران مهدی (ع) شیران روز و نیایش‌گران شب‌اند. روح بندگی و رازونیاز، با جان‌شان درهم آمیخته، همواره خود را در محضر خدا می‌بینند و از یاد او لحظه‌ای غفلت نمی‌ورزند. امام باقر (ع) می‌فرماید: "گویا، قائم و یارانش را در نجف اشرف می‌نگرم، توشه‌های‌شان به پایان رسیده و لباس‌های‌شان مندرس گشته است. جای سجده، بر پیشانی‌شان نمایان است. شیران روزند و راهبان شب"[۳].
  4. حافظان حدود الهی: اسلام، دین مرزهاست و همه چیز در آن قانون دارد. واجبات و محرمات، مرزهای دین خدایند. حرکت در مرز، حرکت در راه است و تجاوز از آن بیراهه و گمراهی. حضرت علی (ع) می‌فرماید: "یاران با این شرایط‍‌ با امام‌شان بیعت می‌کنند که دست‌پاک باشند و پاکدامن. زبان به دشنام نگشایند و خون کسی، به ناحق نریزند. بر مرکب‌های ممتاز سوار نشوند و لباس‌های فاخر نپوشند... ساده زندگی کنند و در راه خدا به شایستگی جهاد کنند. امام نیز متعهد می‌شود، به‌سان همراهان زندگی کند..."[۴]. امام (ع) نیز بر رفتار کارگزاران خود و مواظبت آنان بر اجرای وظایف خود نظارت دوچندان دارد[۵].
  5. شجاعت: یاران مهدی (ع) دلیرمردند و جنگاوران میدان‌های نبرد. دل‌های‌شان پاره‌های آهن است[۶] و از انبوه دشمن هراسی به دل راه نمی‌دهند. یاران مهدی (ع) قدرت چهل مرد دارند. شیران میدان رزمند و جان‌های‌شان از خاراسنگ، محکم‌تر[۷]. امام باقر (ع) می‌فرماید: "گویا آنان را می‌نگرم... که دل‌هایی چون پولاد دارند. در هرسو، تا مسافت یک ماه راه، ترس بر دل‌های دشمنان سایه می‌افکند." در سوارکاری و تیراندازی بی‌نظیرند: "خیر الفوارس". در رزمگاه نشان شجاعان بر تن دارند و چونان یاران پیامبر (ص) در نبرد بدر، نشانه ویژه بر سر نهاده‌اند[۸].
  6. فرمانبری: یاران مهدی (ع)، عاشق مولای خودند و پاکبازان راه او و در انجام دستورهای وی، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند. به فرموده پیامبر (ص): "تلاش‌گر و کوشا در پیروی از اویند"[۹]. امام حسن عسکری (ع) در سخنانی که در آخرین روزهای عمر، به فرزند خود فرموده، از یاران مخلص مهدی (ع) یاد کرده و فرزند را با یاد آن مردان باوفا دلداری داده است: "...روزی را می‌بینم که پرچم‌های زرد و سفید در کنار کعبه به اهتزاز درآمده، دست‌ها برای بیعت تو پی در پی صف کشیده‌اند... شمع وجودت را احاطه کرده‌اند و دست‌های‌شان برای بیعت با تو، در کنار حجر الاسود به هم می‌خورد. قومی به آستانه‌ات گرد آیند که خداوند آنان را از سرشتی پاک و ریشه‌ای پاکیزه و گرانبها آفریده است... به فرمان‌های دینی فروتن‌اند... سیمای‌شان به نور فضل و کمال آراسته، آیین حق را می‌پرستند و از اهل حق پیروی می‌کنند"[۱۰].
  7. ایثار و مواسات: دل‌های‌شان را به هم پیوند داده و یار و غمخوار یکدیگرند. گویا یک پدر و مادر آنان را پرورش داده است و دل‌های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است[۱۱].
  8. زهد و ساده‌زیستی: زهد، زینت کارگزاران مهدی است. زندگی‌شان از معیشت درویشان فراتر نمی‌رود. نمی‌توانند تن به آسایش و شادکامی سپارند و از احوال مردمان غافل شوند و نام مصلح جهان بر خویش نهند؛ چرا که آن‌که با عشرت‌طلبان همسو می‌شود و دل در گرو آز و طمع می‌بندد، نمی‌تواند مروج دین باشد و کارگزارای شایسته برای حکومت عدل و داد"[۱۲].
  9. نظم و انضباط‍‌: یاران حضرت دارای نظم و تشکیلاتی مناسب با حکومت جهانی‌اند و کارها را براساس اصولی محکم و روشن پیش می‌برند[۱۳][۱۴].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفاتیح الجنان، ترجمه الهى قمشه‌اى، ص ۹۸۸، انتشارات علمى
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
  3. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷
  4. الملاحم و الفتن، ص ۱۴۹
  5. منتخب الاثر، ص ۳۱۱
  6. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
  7. خصال صدوق، ج ۲، ص ۳۱۸
  8. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰
  9. عیون اخبار الرضا، صدوق، ج ۱، ص ۶۳
  10. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵
  11. الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰
  12. نهج البلاغه، کلمات قصار، ش ۱۱۰
  13. چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۸۳
  14. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۶۴.