مسیح: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*"مسیح" به‌معنای زیباروی و "متبرک آفریده" است. لقب [[حضرت عیسی]] {{ع}} است: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ}}<ref>سوره نساء، ۱۷۱.</ref>. مسیحا، نام یا لقب "[[حضرت عیسی]] {{ع}}" است. الف در زبان فارسی، علامت تعظیم است؛ چنان‌که در صدرا. و مسیحی کسی است که بر دین عیسی مسیح باشد. در [[روایات]] متعددی آمده است که هنگام ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}}، مسیح از آسمان فرود می‌آید<ref>یوم الخلاص، ص ۳۴۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۵۸.</ref>.
*"مسیح" به‌معنای زیباروی و "متبرک آفریده" است. لقب [[حضرت عیسی]] {{ع}} است: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ}}<ref>سوره نساء، ۱۷۱.</ref>. مسیحا، نام یا لقب "[[حضرت عیسی]] {{ع}}" است. الف در زبان فارسی، علامت تعظیم است؛ چنان‌که در صدرا. و مسیحی کسی است که بر دین عیسی مسیح باشد. در [[روایات]] متعددی آمده است که هنگام ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}}، مسیح از آسمان فرود می‌آید<ref>یوم الخلاص، ص ۳۴۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۵۸.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۰۳

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "مسیح" به‌معنای زیباروی و "متبرک آفریده" است. لقب حضرت عیسی (ع) است: إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ[۱]. مسیحا، نام یا لقب "حضرت عیسی (ع)" است. الف در زبان فارسی، علامت تعظیم است؛ چنان‌که در صدرا. و مسیحی کسی است که بر دین عیسی مسیح باشد. در روایات متعددی آمده است که هنگام ظهور حضرت مهدی (ع)، مسیح از آسمان فرود می‌آید[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره نساء، ۱۷۱.
  2. یوم الخلاص، ص ۳۴۴.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۵۸.