قاهر بالله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center;...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*"قاهر بالله" از خلفای دوران [[غیبت صغری]] بود. اسم او [[محمد بن معتضد]] است. در سال ۳۲۰ هجری قمری به خلافت رسید و در سال ۳۲۲ چشمانش را میل کشیدند و کشتند. اخلاق او ثباتی نداشت و زود رنگ عوض می‌کرد. نیزه بزرگی داشت که هروقت در خانه خود راه می‌رفت آن را به دست می‌گرفت و به هنگام نشستن جلو روی خود می‌گذاشت و هرکس را می‌خواست بکشد، با آن می‌زد. وی در کارهایش چندان دقت نمی‌کرد و رفتار او هول‌انگیز بود<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، علی غفارزاده، ص ۴۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۵۴.</ref>.
*"قاهر بالله" از خلفای دوران [[غیبت صغری]] بود. اسم او [[محمد بن معتضد]] است. در سال ۳۲۰ هجری قمری به خلافت رسید و در سال ۳۲۲ چشمانش را میل کشیدند و کشتند. اخلاق او ثباتی نداشت و زود رنگ عوض می‌کرد. نیزه بزرگی داشت که هروقت در خانه خود راه می‌رفت آن را به دست می‌گرفت و به هنگام نشستن جلو روی خود می‌گذاشت و هرکس را می‌خواست بکشد، با آن می‌زد. وی در کارهایش چندان دقت نمی‌کرد و رفتار او هول‌انگیز بود<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، علی غفارزاده، ص ۴۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۵۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۵۹

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "قاهر بالله" از خلفای دوران غیبت صغری بود. اسم او محمد بن معتضد است. در سال ۳۲۰ هجری قمری به خلافت رسید و در سال ۳۲۲ چشمانش را میل کشیدند و کشتند. اخلاق او ثباتی نداشت و زود رنگ عوض می‌کرد. نیزه بزرگی داشت که هروقت در خانه خود راه می‌رفت آن را به دست می‌گرفت و به هنگام نشستن جلو روی خود می‌گذاشت و هرکس را می‌خواست بکشد، با آن می‌زد. وی در کارهایش چندان دقت نمی‌کرد و رفتار او هول‌انگیز بود[۱][۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، علی غفارزاده، ص ۴۹.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۵۵۴.