ناشناخته بودن امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • بخشی از روایات تصریح دارند که حضرت در میان مردم است و آنان را می‌بیند و می‌شناسد، ولی مردم آن حضرت را نمی‌شناسند و به‌طور مطلق نفی رؤیت می‌کنند. امام صادق (ع) از حضرت علی (ع) نقل می‌کند: "اگر زمین، یک ساعت از حجت خالی باشد، ساکنان خود را فروخواهد برد. حجت، مردم را می‌شناسد، لیکن مردم او را نمی‌شناسند، همان‌گونه که یوسف، مردم را می‌شناخت و آنان او را نمی‌شناختند"[۱].
  • امام صادق (ع) نیز درباره آن حضرت می‌فرماید: "چگونه این امت انکار می‌کند که خداوند با حجت خود، آن‌گونه عمل می‌کند که با یوسف انجام داد و صاحب شما مظلومی است که از حقش بازداشته شده. صاحب حکومت، در میان مردم رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهای آنان گام می‌نهد و در منزل‌های آنان قدم می‌گذارد، ولی او را نمی‌شناسند، تا زمانی که خداوند به او اجازه دهد که خود را به آنان بشناساند؛ آن‌گونه که به یوسف اجازه داد که در پاسخ برادرش که پرسید: آیا تو یوسفی‌؟ بگوید: بله من یوسفم"[۲].
  • از این روایات استفاده می‌شود که امام زمان (ع) همراه با مردم و در کوچه و بازار است، مانند یوسف که برادرانشان او را نمی‌شناختند، ولی او آنان را می‌شناخت. سخن مردم را می‌شنود و بر آنان سلام می‌کند. در مراکز آنان حاضر می‌گردد. از این‌روی، در بحث امام زمان (ع) سخن از روح مجرد و حضور غیرفیزیکی نیست. حضرت مانند دیگران در مجامع حضور می‌یابد، ولی افراد او را نمی‌شناسند[۳][۴].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. غیبة نعمانی، ص ۱۴.
  2. غیبة نعمانی، ص ۱۶۴.
  3. چشم‌به‌راه مهدی، ص ۶۳.
  4. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۷۲۶.