تالی کتاب الله

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

به‌معنای تلاوت‌گر آیات وحی و از القاب حضرت مهدی (ع) است. در زیارت آل یاسین آمده است: "السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ"؛ امام باقر (ع) فرمود: "هنگامی که حضرت قائم (ع) بپا خیزد، خیمه‌هایی نصب می‌شود، برای کسانی که قرآن را به همان‌گونه که خداوند آن را نازل فرموده، به مردم بیاموزند"^[۱].
حضرت مهدی (ع) تلاوت‌گر راستین قرآن کریم است. محدّث گران‌قدر حاج میرزا حسین نوری به نقل از عالم صالح، میرزا حسین لاهیجی رشتی، از ملاّ زین العابدین سلماسی آورده که فرمود: روزی سید بحرالعلوم وارد حرم مطهّر امیر المؤمنین (ع) در نجف شد و این بیت را زمزمه کرد: چه خوش است صوت قرآن، ز تو دلربا شنیدن ... به رخت نظاره کردن، سخن خدا شنیدن. از سبب خواندن آن پرسیدم، فرمود: هنگامی که وارد حرم شدم، حضرت حجّت (ع) را دیدم بالای سر با صدای بلند تلاوت قرآن می‌فرمود. چون صدای آن بزرگوار را شنیدم، این بیت را خواندم. چون وارد حرم شدم، قرائت را ترک نمودند و از حرم بیرون رفتند^[۲]^[۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.
↑ جنّة المأوی، حکایت ۵۴؛ نجم الثاقب، حکایت ۷۹.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۱۶.

[1] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.

[2] جنّة المأوی، حکایت ۵۴؛ نجم الثاقب، حکایت ۷۹.

[3] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۱۶.

[۱]

[۲]

[۳]