خلف صالح: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۴۸

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خلف و خلف صالح از القاب حضرت مهدی (ع) شمرده شده است. روایت شده از امام رضا (ع) که فرمود: خلف صالح از فرزندان ابی محمد، حسن بن علی است و اوست صاحب الزمان و اوست مهدی. نیز روایت کرده از حضرت صادق (ع) که "خلف صالح"، از فرزندان من است. اوست مهدی؛اسم او محمد است و کنیه او ابوالقاسم. خروج می‌کند در آخر الزمان و مراد از خلف، جانشین است و آن حضرت، خلف جمیع انبیاء و اوصیای گذشته است و جمیع علوم و صفات و حالات و خصایص آن‌ها را دارد و مواریث الهیه، که از آن‌ها به یکدیگر می‌رسد و همه آن‌ها، در آن حضرت و در نزد او جمع بود"^[۱]. در حدیث لوح معروف که جابر در نزد صدیقه طاهره(س) دید، بعد از ذکر عسکری(ع) آمده است که: "آن‌گاه کامل می‌کنم این را به پسر خلف او که رحمت است برای جمیع عالمیان؛ بر اوست کمال صفوت آدم و رفعت ادریس و سکینه نوح و حلم ابراهیم و شدّت موسی و بهاء عیسی و صبر ایوب(ع)"^[۲].
در حدیثی که امام صادق (ع) از حضرت مهدی (ع) به‌عنوان خلف صالح یاد کرده است، ممکن است کسی خیال کند که امام صادق (ع)، فرزند بلافصل خود را قصد کرده است، ولی روایات صریح وارده از آن حضرت و امامان پیشین، آن را توضیح می‌دهد که منظور، نواده ششمِ آن بزرگوار است^[۳]^[۴].

پرسش‌های وابسته

القاب امام مهدی چیستند؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ منتخب الاثر، ص ۲۱۴.
↑ نجم الثاقب، باب دوم.
↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۹۶.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۰۳.

[1] منتخب الاثر، ص ۲۱۴.

[2] نجم الثاقب، باب دوم.

[3] روزگار رهایی، ج ۱، ص ۹۶.

[4] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۰۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*خلف و خلف صالح از القاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} شمرده شده است. روایت شده از [[امام رضا]] {{ع}} که فرمود: خلف صالح از فرزندان ابی محمد، حسن بن علی است و اوست صاحب الزمان و اوست مهدی. نیز روایت کرده از [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} که "خلف صالح"، از فرزندان من است. اوست مهدی؛اسم او [[محمد]] است و کنیه او [[ابوالقاسم]]. خروج می‌کند در [[آخر الزمان]] و مراد از خلف، جانشین است و آن حضرت، خلف جمیع [[انبیا]]ء و اوصیای گذشته است و جمیع علوم و صفات و حالات و خصایص آن‌ها را دارد و مواریث الهیه، که از آن‌ها به یکدیگر می‌رسد و همه آن‌ها، در آن حضرت و در نزد او جمع بود"<ref>منتخب الاثر، ص ۲۱۴.</ref>. در حدیث لوح معروف که جابر در نزد صدیقه طاهره {{س}} دید، بعد از ذکر عسکری {{ع}} آمده است که: "آن‌گاه کامل می‌کنم این را به پسر خلف او که رحمت است برای جمیع عالمیان؛ بر اوست کمال صفوت آدم و رفعت ادریس و سکینه نوح و حلم ابراهیم و شدّت موسی و بهاء عیسی و صبر ایوب"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
+*خلف و خلف صالح از القاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} شمرده شده است. روایت شده از [[امام رضا]] {{ع}} که فرمود: خلف صالح از فرزندان ابی محمد، حسن بن علی است و اوست صاحب الزمان و اوست مهدی. نیز روایت کرده از [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} که "خلف صالح"، از فرزندان من است. اوست مهدی؛اسم او [[محمد]] است و کنیه او [[ابوالقاسم]]. خروج می‌کند در [[آخر الزمان]] و مراد از خلف، جانشین است و آن حضرت، خلف جمیع [[انبیا]]ء و اوصیای گذشته است و جمیع علوم و صفات و حالات و خصایص آن‌ها را دارد و مواریث الهیه، که از آن‌ها به یکدیگر می‌رسد و همه آن‌ها، در آن حضرت و در نزد او جمع بود"<ref>منتخب الاثر، ص ۲۱۴.</ref>. در حدیث لوح معروف که جابر در نزد [[فاطمه زهرا|صدیقه طاهره]]{{س}} دید، بعد از ذکر [[امام عسکری|عسکری]]{{ع}} آمده است که: "آن‌گاه کامل می‌کنم این را به پسر خلف او که رحمت است برای جمیع عالمیان؛ بر اوست کمال صفوت [[حضرت آدم|آدم]] و رفعت ادریس و سکینه [[حضرت نوح|نوح]] و حلم [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و شدّت [[حضرت موسی|موسی]] و بهاء [[حضرت عیسی|عیسی]] و صبر [[حضرت ایوب|ایوب]]{{عم}}"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>.
 *در حدیثی که [[امام صادق]] {{ع}} از [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به‌عنوان خلف صالح یاد کرده است، ممکن است کسی خیال کند که [[امام صادق]] {{ع}}، فرزند بلافصل خود را قصد کرده است، ولی روایات صریح وارده از آن حضرت و [[امامان]] پیشین، آن را توضیح می‌دهد که منظور، نواده ششمِ آن بزرگوار است<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۹۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۰۳.</ref>.