عرب: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۵۲

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

روایات مربوط‍‌ به شرکت عرب‌ها در قیام حضرت مهدی (ع) بر دو دسته‌اند: برخی بر عدم شرکت آنان در انقلاب حضرت دلالت دارد و تعدادی از روایات، برخی از شهرها و کشورهای عربی را نام می‌برد که از آن‌جا افرادی به پشتیبانی از حضرت قیام می‌کنند. امام صادق (ع) می‌فرماید: "از عرب‌ها بپرهیزید؛ زیرا آینده بد و خطرناکی در پیش دارند؛ مگر نه این است که کسی از آنان همراه حضرت مهدی (ع) قیام نمی‌کند."^[۱]. شیخ حر عاملی می‌گوید: شاید مراد از این سخن امام صادق (ع)، آغاز قیام حضرت است یا کنایه از کمی شرکت آنان دارد.
رسول خدا (ص) می‌فرماید: "بزرگان و انسان‌های شریفی از سرزمین شام (سوریه) به حضرت مهدی (ع) می‌پیوندند و نیز کسانی که از قبایل و سرزمین‌های گوناگون اطراف شام هستند؛ آنان پارسایان شب و شیران روزند"^[۲]. امام باقر (ع) می‌فرماید: سی صد و سیزده نفر، به عدد یاران جنگ بدر، در میان رکن و مقام (در کعبه) با حضرت مهدی (ع) بیعت می‌کنند. در میان آنان بزرگانی از مردم مصر و نیکانی از شام و نیکانی از مردم عراق به چشم می‌خورند. حضرت فرمان‌روایی خواهد کرد، آن مقدار که خدا بخواهد"^[۳]. نیز امام باقر (ع) درباره شهر کوفه می‌فرماید: "هنگامی که حضرت قائم(ع) ظهور کند و به کوفه بیاید، خداوند از پشت کوفه (نجف) هفتاد هزار انسان صدیق را بر می‌انگیزد. آنان از یاران و اصحاب حضرتش خواهند بود"^[۴]^[۵].

پرسش‌های وابسته

[آیا در میان اصحاب امام مهدی عرب وجود ندارد؟ (پرسش)]]

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۷.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.
↑ غیبة طوسی، ص ۴۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۸.
↑ ملاحم ابن طاووس، ص ۴۳؛ ینابیع المودة، ج ۲، ص ۴۳۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۱۰۱.).
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۸۵.

[1] غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۷.

[2] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.

[3] غیبة طوسی، ص ۴۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۸.

[4] ملاحم ابن طاووس، ص ۴۳؛ ینابیع المودة، ج ۲، ص ۴۳۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۱۰۱.).

[5] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۸۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مقدمه==
 *روایات مربوط‍‌ به شرکت عرب‌ها در قیام [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر دو دسته‌اند: برخی بر عدم شرکت آنان در انقلاب حضرت دلالت دارد و تعدادی از روایات، برخی از شهرها و کشورهای عربی را نام می‌برد که از آن‌جا افرادی به پشتیبانی از حضرت قیام می‌کنند. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "از عرب‌ها بپرهیزید؛ زیرا آینده بد و خطرناکی در پیش دارند؛ مگر نه این است که کسی از آنان همراه [[حضرت مهدی]] {{ع}} قیام نمی‌کند."<ref>غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۷.</ref>. شیخ حر عاملی می‌گوید: شاید مراد از این سخن [[امام صادق]] {{ع}}، آغاز قیام حضرت است یا کنایه از کمی شرکت آنان دارد.
-*ر[[سول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "بزرگان و انسان‌های شریفی از سرزمین شام (سوریه) به [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌پیوندند و نیز کسانی که از قبایل و سرزمین‌های گوناگون اطراف شام هستند؛ آنان پارسایان شب و شیران روزند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: سی صد و سیزده نفر، به عدد یاران جنگ بدر، در میان رکن و مقام (در کعبه) با [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[بیعت]] می‌کنند. در میان آنان بزرگانی از مردم مصر و نیکانی از شام و نیکانی از مردم عراق به چشم می‌خورند. حضرت فرمان‌روایی خواهد کرد، آن مقدار که خدا بخواهد"<ref>غیبة طوسی، ص ۴۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۸.</ref>. نیز [[امام باقر]] {{ع}} درباره شهر کوفه می‌فرماید: "هنگامی که حضرت قائم {{ع}} ظهور کند و به کوفه بیاید، خداوند از پشت کوفه (نجف) هفتاد هزار انسان صدیق را بر می‌انگیزد. آنان از یاران و اصحاب حضرتش خواهند بود"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۴۳؛ ینابیع المودة، ج ۲، ص ۴۳۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۱۰۱.).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۸۵.</ref>.
+*[[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "بزرگان و انسان‌های شریفی از سرزمین شام (سوریه) به [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌پیوندند و نیز کسانی که از قبایل و سرزمین‌های گوناگون اطراف شام هستند؛ آنان پارسایان شب و شیران روزند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: سی صد و سیزده نفر، به عدد یاران جنگ بدر، در میان رکن و مقام (در کعبه) با [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[بیعت]] می‌کنند. در میان آنان بزرگانی از مردم مصر و نیکانی از شام و نیکانی از مردم عراق به چشم می‌خورند. حضرت فرمان‌روایی خواهد کرد، آن مقدار که خدا بخواهد"<ref>غیبة طوسی، ص ۴۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۸.</ref>. نیز [[امام باقر]] {{ع}} درباره شهر کوفه می‌فرماید: "هنگامی که حضرت [[قائم]]{{ع}} [[ظهور]] کند و به [[کوفه]] بیاید، خداوند از پشت [[کوفه]] ([[نجف]]) هفتاد هزار انسان صدیق را بر می‌انگیزد. آنان از یاران و اصحاب حضرتش خواهند بود"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۴۳؛ ینابیع المودة، ج ۲، ص ۴۳۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۱۰۱.).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۸۵.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==