پیشگویی ولادت امام مهدی

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) نسبت به ولادت حضرت مهدی (ع) پیشگویی کرده بودند. "عبد الرحمن بن سمره" می‌گوید: به پیامبر اکرم (ص) عرض کردم: ای رسول خدا! مرا به طریق نجات هدایت کن. فرمود: "هنگامی که اختلاف خواسته‌ها و تفرقه‌آرا پیش آمد، بر تو باد رجوع به "علی بن ابی طالب" که او امام امت من و خلیفه من بر آنان بعد از من است... از اوست دو امام امت من... و نه فرزند حسین، که نُهم آنان، قائم امت من است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند، پس از آن‌که از ظلم و جور پر شده باشد"^[۱].
جابر بن عبدالله انصاری در روایتی از صحیفه‌ای خبر داده است که در دست حضرت فاطمه (س) مشاهده نموده و در آن نام‌های دوازده امام (ع) همراه نام مادرانشان یادآور شده و آخرین نام، قائم آل محمد (ص) بوده است^[۲].
امام حسین (ع) فرمود: "قائم این امت، نهمین فرزند از اولاد من است، و او است صاحب غیبت، و کسی که میراثش در حالی که زنده است، تقسیم می‌شود"^[۳]. و اما روایاتی که در مورد حضرت مهدی (ع)، غیبت، ظهور، علامات ظهور و حوادث پس از ظهور، از طریق دو امام باقر و امام صادق (ع) نقل شده است به مراتب، بیشتر از روایات رسیده از سایر معصومین (ع) است.
ویژگی این روایات آن است که علاوه بر بیان اصل مسأله، به بیان بعضی از خصوصیات نیز پرداخته‌اند. جابر جعفی از امام باقر (ع) نقل نموده که فرمود: "زمانی بر مردم خواهد آمد که در آن زمان امامشان غایب خواهد شد. پس خوشا به حال کسانی که ثابت بر امر ما باشند"^[۴].
روایت‌هایی نیز از حضرت علی^[۵]، امام حسن مجتبی^[۶]، امام سجاد^[۷]، امام صادق ^[۸]، امام کاظم^[۹]، امام رضا^[۱۰] و امام جواد^[۱۱] (ع) در پیشگویی ولادت حضرت مهدی (ع) آمده است^[۱۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ کمال الدین، ج ۱، ص ۲۵۷.
↑ غیبة طوسی، ص ۹۲؛ کمال الدین، ج ۱، ص ۳۰۵.
↑ کمال الدین، ج ۱، ص ۳۱۵.
↑ کمال الدین، ج ۱، ص ۳۳۰.
↑ همان، ص ۳۰۳.
↑ همان، ص ۳۱۵.
↑ همان، ص ۳۱۹.
↑ همان، ص ۳۳۳.
↑ غیبة نعمانی، ص ۱۰۰.
↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۲.
↑ همان، ص ۳۷۷.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۰۲.

[1] کمال الدین، ج ۱، ص ۲۵۷.

[2] غیبة طوسی، ص ۹۲؛ کمال الدین، ج ۱، ص ۳۰۵.

[3] کمال الدین، ج ۱، ص ۳۱۵.

[4] کمال الدین، ج ۱، ص ۳۳۰.

[5] همان، ص ۳۰۳.

[6] همان، ص ۳۱۵.

[7] همان، ص ۳۱۹.

[8] همان، ص ۳۳۳.

[9] غیبة نعمانی، ص ۱۰۰.

[10] کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۲.

[11] همان، ص ۳۷۷.

[12] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۰۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]