داوری امام مهدی

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

داوری ائمه معصومین (ع) در میان کلیمیان با توراتشان، و در میان مسیحیان با انجیلشان است و این به‌معنای به رسمیت شناختن یهودیت و مسیحیت پس از آمدن اسلام نیست، بلکه از نظر اسلام، دین انحصار به اسلام دارد و هرکس با آیینی جز اسلام به خداوند تقرّب کند از او پذیرفته نخواهد شد، لکن حضرت مهدی (ع) برای اتمام حجت و رفع عذر، با پیروان همه ادیان، با کتاب‌های آسمانی خودشان بحث و محاجّه می‌کند و نویدهای موجود در کتاب‌های هرآیینی را که از آمدن آن مصلح جهانی خبر داده‌اند به آن‌ها یادآوری می‌کند. هرکس ایمان بیاورد از او می‌گذرد و هرکس پس از شناخت حق و اثبات حقیقت بر کفر و الحاد خود اصرار بورزد، به سزای خود می‌رسد.
امام باقر (ع) می‌فرمایند: "چون قائم ما قیام کند در میان اهل تورات با تورات، در میان اهل انجیل با انجیل، در میان اهل زبور با زبور و در میان اهل قرآن با قرآن داوری می‌کند. ثروت‌های روی زمین و گنج‌های درون آن از تمام نقاط‍‌ جهان به سوی او گرد می‌آید"^[۱]. امام صادق (ع) می‌فرمایند: "چون قائم آل محمد (ص) فرمانروا شود، در میان مردم به حکم حضرت داود (ع) داوری می‌کند و نیازی به شاهد و گواه نخواهد داشت. در هرموردی، خداوند حکم واقعی را به او الهام می‌کند و او براساس علم خود قضاوت می‌نماید"^[۲].
حکم داودی این‌گونه است که داور به علم خود داوری کند و مطالبه شاهد نکند و هنگامی که به داور از طرف خداوند چنین علم قطعی داده شود و مصونیت او از لغزش، از طرف خداوند بیمه شود، هیچ مانعی ندارد و جای شگفت نیست زیرا امام باقر (ع) می‌فرمایند: "خدای تبارک و تعالی برتر و والاتر از آن است که اطاعت بنده‌ای را بر همگان واجب کند، ولی چیزی از دانش‌های زمین و آسمان‌ها را از او پوشیده بدارد"^[۳].
امام باقر (ع) فرمود: "حضرت قائم (ع) احکام و قضاوت‌هایی دارد که حتی برخی از یاران و کسانی که در رکابش شمشیرها زده‌اند، به آن احکام اعتراض می‌کنند و آن قضاوت حضرت آدم(ع) است و حضرت نیز گردن معترضان را می‌زند. سپس به روش دیگری قضاوت می‌کند که قضاوت حضرت داود (ع) است، ولی گروه دیگری از یارانش اعتراض می‌کنند و حضرت گردن آنان را نیز می‌زند. برای بار سوم، حضرت به شیوه حضرت ابراهیم (ع) قضاوت می‌کند و باز هم گروهی از یارانش -که در رکابش شمشیر زده‌اند- اعتراض می‌کنند و حضرت آنان را نیز اعدام می‌کند. ان‌گاه حضرت به روش محمد (ص) رفتار می‌کند و دیگر کسی بر حضرت اعتراض نمی‌کند"^[۴]^[۵].

پرسش‌های وابسته

شیوه داوری و قضاوت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۹؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۴.
↑ ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹ و ۳۳۹.
↑ اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۲.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۳۱۷.

[1] بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۹؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۴.

[2] ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹ و ۳۳۹.

[3] اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۲.

[4] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۳۱۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]