خون‌خواهی امام حسین

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خون‌خواهی، طلب خون کسی را کردن و به تعبیری، انتقام خونی است. امام حسین (ع)، انسان ممتازی است که مظلوم کشته شده و تاکنون انتقام خون به ناحق ریخته وی گرفته نشده است. خداوند،حضرت مهدی (ع) را که از فرزندان آن حضرت و وارث خون آن شهید مظلوم است، خون‌خواه حضرتش قرار داده و به وی قدرت و سلطنت عطا فرموده، و او را "منصور" نام نهاده، تا هنگامی که امر ظهور از طرف خدا امضاء شود، با قوّت و قدرت و تأیید خداوند قیام کند و همه جباران و ستمگران و ستم‌پیشگان را طعمه شمشیر سازد. در قرآن آمده است: ﴿﴿وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا﴾﴾^[۱]؛ و آن‌کس که مظلوم کشته شده، ما به ولی‌ او حکومت دادیم که در کشتن اسراف و زیاده‌روی نکند، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است. در "ینابیع المودّه" در تفسیر این آیه مبارکه آمده است که این آیه درباره امام حسین و حضرت مهدی (ع) نازل شده است. از امام محمد باقر (ع) روایت است که آن حضرت فرمود: "حسین (ع) مظلوم کشته شد و ما اولیاء و وارث خون او هستیم، و قائم ما خون‌خواهی حسین (ع) خواهد کرد. پس هرکسی که به کشتن آن حضرت راضی بوده است به قتل می‌رساند تا آن‌جا که خواهند گفت: او در کشتار اسراف می‌کند"^[۲].
و نقل شده است که آن حضرت فرمود: "منظور از ﴿﴿وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا﴾﴾ حسین بن علی (ع) است که مظلومانه کشته شد..." و سپس فرمود: "آن کس که واقعا مظلوم کشته شده، حسین (ع)، و ولی‌ او حضرت قائم (ع) است و اما منظور از اسراف در کشتار، این است که اشخاص دیگری غیر از قاتل اصلی او کشته شود. و اما مقصود از ﴿﴿إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا﴾﴾ این است که حضرت قائم (ع) که ولی‌ حقیقی حسین (ع) و مردی از دودمان رسول خدا (ص) است، از دنیا نمی‌رود تا این‌که به پیروزی کامل برسد..."^[۳].
مردی از تفسیر آن آیه شریفه (سوره اسراء، آیه ٣٣) از امام صادق (ع) سؤال کرد. حضرت فرمود: "منصور، قائم آل محمد (ع) است که ولی‌ خون حسین (ع) است و چون ظهور نماید، اقدام به خون‌خواهی حسین (ع) کند و دشمنان را بکشد و اگر همه اهل زمین را به قتل برساند، اسراف نکرده است. و معنای ﴿﴿فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ﴾﴾ این است که او هرگز به کاری که اسراف محسوب شود دست نمی‌آلاید. سپس فرمود: به خدا سوگند! که حضرت قائم (ع)، بازماندگان و ذراری‌کشندگان حضرت حسین (ع) را به واسطه کردار پدران و اجدادشان خواهد کشت"^[۴]. در کتاب "عیون الاخبار" از عبدالسلام بن صالح هروی روایت کرده است که گفت: به امام رضا (ع) عرض کردم که نظرتان درباره این حدیث که از امام صادق (ع) روایت شده است، چه می‌باشد؟ حضرت فرمود: "درست است". گفتم: پس معنای این آیه که می‌فرماید: ﴿﴿وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى﴾﴾^[۵] [هیچ‌کس بار گناه دیگری را به دوش نخواهد کشید] چه می‌شود؟ فرمود: "خداوند در تمام گفتارهایش راست و درست فرموده است، لکن فرزندان قاتلان حسین (ع) کسانی هستند که از کردار پدرانشان راضی هستند و به آن افتخار می‌کنند و هرکس که از کاری راضی باشد، مثل آن کسی است که آن را انجام داده است، و اگر کسی در شرق عالم کشته شود و دیگری در غرب عالم، به این قتل راضی و خشنود باشد، نزد خدای تعالی با قاتل شریک خواهد بود. از این‌رو، حضرت قائم (ع) آن‌ها را به قتل می‌رساند"^[۶]. شعار یاوران امام مهدی (ع) "يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ" ندای خون‌خواهی حسین (ع) است. "يا ربّ‌ الحسين، بحقّ‌ الحسين، اشف صدر الحسين، بظهور الحجّة"^[۷].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ سوره اسراء، ۳۳.
↑ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۴۳؛ المحجة، ص ۱۲۸.
↑ تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۱۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸.
↑ کامل الزیارات، ص ۶۳.
↑ سوره انعام، ۱۶۴.
↑ عیون اخبار الرضا، ص ۲۱۲؛ الزام الناصب، ج ۱، ص ۷۲.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۰۸.

[1] سوره اسراء، ۳۳.

[2] ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۴۳؛ المحجة، ص ۱۲۸.

[3] تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۱۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸.

[4] کامل الزیارات، ص ۶۳.

[5] سوره انعام، ۱۶۴.

[6] عیون اخبار الرضا، ص ۲۱۲؛ الزام الناصب، ج ۱، ص ۷۲.

[7] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۰۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]