امر ناگهانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • در بسیارى از روایاتى که از پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) نقل شده، این نکته مورد تأکید قرار گرفته که ظهور نیز مانند قیامت، ناگهانى و غیرمنتظره فرامى‌رسد و زمان آن را هیچ کس جز خداوند نمى‌داند. از جمله در روایتى که امام رضا (ع) به واسطه پدران بزرگوارش از پیامبر اکرم (ص) نقل مى‌کند، چنین آمده است: "به پیامبر (ص) عرض شد: اى رسول خدا آن قائم که از نسل شماست چه وقت ظهور مى‌کند؟" آن حضرت فرمود: "ظهور او مانند قیامت است"[۱].
  • امام باقر (ع) نیز در تفسیر آیه شریفه ﴿هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لا يَشْعُرُونَ[۲] مى‌فرماید: مراد از ساعت، ساعت قیام قائم (ع) است که ناگهان بر ایشان مى‌آید[۳]‌. حضرت مهدى (ع) نیز در نامه خود به شیخ مفید مى‌نویسد: "... فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ"[۴]؛ فرمان ما به‌طور ناگهانى فرامى‌رسد. دو واژه "بغتة" و "فجاة" هر دو، به یک معناست که عبارت از ناگهانى رسیدن امر است و ظاهر سخن این است که منظور از "امر" در نامه مبارک، همان ظهور حضرت ولى عصر (ع) است. و اما نشانه‌هاى قطعى‌اى که پیش از ظهور رخ مى‌دهد، روز ظهور را مشخص نمى‌سازد و ظهور آن حضرت براى مردم، به‌ویژه براى کسانى که به خاطر بها ندادن به مسأله یا ضعف عقیده به حضرت مهدى (ع)، پیرامون وجود گرانمایه او و ظهورش نمى‌اندیشند، ناگهانى‌تر و غافلگیرکننده‌تر خواهد بود[۵][۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۲.
  2. سوره زخرف، ۶۶.
  3. بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۴.
  4. احتجاج طبرسى، ج ۲، ص ۴۹۷؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۵.
  5. امام مهدى (ع) از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینى، ص ۳۷۸
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۲۲.