ویژگی یاران امام مهدی

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "ویژگی یاران امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

ویژگی یاران امام مهدی در حدیث - ویژگی یاران امام مهدی در نهج البلاغه - ویژگی یاران امام مهدی در کلام اسلامی - ویژگی یاران امام مهدی در معارف مهدوی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

یاران امام، سنگ‌های زیرین انقلاب جهانی‌اند. امامان(ع) همواره آرزومند همراهی آن حضرت بوده‌اند و یاوری آن چهره پنهان‌کرده را به دوستان خویش، همه‌گاه یادآوری می‌فرمودند: "خدایا درود فرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان و مرا از یاران و پیروان و حامیان او قرار ده و از آنان که در رکابش، شربت شهادت می‌نوشند..."^[۱]. و اما برای یاران و همراهان حضرت مهدی(ع) ویژگی‌هایی ذکر کرده‌اند که اهم آنها عبارتند از:

خداجویی: "امام صادق(ع) درباره آنان می‌فرماید: "مردانی که گویا دل‌های‌شان پاره‌های آهن است. غبار تردید در ذات مقدس خدای، خاطرشان را نمی‌آلاید... از ناخشنودی پروردگارشان هراس دارند. برای شهادت دعا می‌کنند و آرزومند کشته شدن در راه خدایند"^[۲].
بصیرت و آگاهی: یاران مهدی(ع) در بصیرت، درایت و خردمندی سرآمدند. در فتنه‌هایی که زیرکان در آن فرومی‌مانند، هوشیارانه راه می‌جویند و حق را از باطل باز می‌شناسند.
عبادت و بندگی: یاران مهدی(ع) شیران روز و نیایش‌گران شب‌اند. روح بندگی و رازونیاز، با جان‌شان درهم آمیخته، همواره خود را در محضر خدا می‌بینند و از یاد او لحظه‌ای غفلت نمی‌ورزند. امام باقر(ع) می‌فرماید: "گویا، قائم و یارانش را در نجف اشرف می‌نگرم، توشه‌های‌شان به پایان رسیده و لباس‌های‌شان مندرس گشته است. جای سجده، بر پیشانی‌شان نمایان است. شیران روزند و راهبان شب"^[۳].
حافظان حدود الهی: اسلام، دین مرزهاست و همه چیز در آن قانون دارد. واجبات و محرمات، مرزهای دین خدایند. حرکت در مرز، حرکت در راه است و تجاوز از آن بیراهه و گمراهی. حضرت علی(ع) می‌فرماید: "یاران با این شرایط‍‌ با امام‌شان بیعت می‌کنند که دست‌پاک باشند و پاکدامن. زبان به دشنام نگشایند و خون کسی، به ناحق نریزند. بر مرکب‌های ممتاز سوار نشوند و لباس‌های فاخر نپوشند... ساده زندگی کنند و در راه خدا به شایستگی جهاد کنند. امام نیز متعهد می‌شود، به‌سان همراهان زندگی کند..."^[۴]. امام(ع) نیز بر رفتار کارگزاران خود و مواظبت آنان بر اجرای وظایف خود نظارت دوچندان دارد^[۵].
شجاعت: یاران مهدی(ع) دلیرمردند و جنگاوران میدان‌های نبرد. دل‌های‌شان پاره‌های آهن است^[۶] و از انبوه دشمن هراسی به دل راه نمی‌دهند. یاران مهدی(ع) قدرت چهل مرد دارند. شیران میدان رزمند و جان‌های‌شان از خاراسنگ، محکم‌تر^[۷]. امام باقر(ع) می‌فرماید: "گویا آنان را می‌نگرم... که دل‌هایی چون پولاد دارند. در هر سو، تا مسافت یک ماه راه، ترس بر دل‌های دشمنان سایه می‌افکند." در سوارکاری و تیراندازی بی‌نظیرند: "خیر الفوارس". در رزمگاه نشان شجاعان بر تن دارند و چونان یاران پیامبر(ص) در نبرد بدر، نشانه ویژه بر سر نهاده‌اند^[۸].
فرمانبری: یاران مهدی(ع)، عاشق مولای خودند و پاکبازان راه او و در انجام دستورهای وی، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند. به فرموده پیامبر(ص): "تلاش‌گر و کوشا در پیروی از اویند"^[۹]. امام حسن عسکری(ع) در سخنانی که در آخرین روزهای عمر، به فرزند خود فرموده، از یاران مخلص مهدی(ع) یاد کرده و فرزند را با یاد آن مردان باوفا دلداری داده است: "...روزی را می‌بینم که پرچم‌های زرد و سفید در کنار کعبه به اهتزاز درآمده، دست‌ها برای بیعت تو پی در پی صف کشیده‌اند... شمع وجودت را احاطه کرده‌اند و دست‌های‌شان برای بیعت با تو، در کنار حجر الاسود به هم می‌خورد. قومی به آستانه‌ات گرد آیند که خداوند آنان را از سرشتی پاک و ریشه‌ای پاکیزه و گرانبها آفریده است... به فرمان‌های دینی فروتن‌اند... سیمای‌شان به نور فضل و کمال آراسته، آیین حق را می‌پرستند و از اهل حق پیروی می‌کنند"^[۱۰].
ایثار و مواسات: دل‌های‌شان را به هم پیوند داده و یار و غمخوار یکدیگرند. گویا یک پدر و مادر آنان را پرورش داده است و دل‌های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است^[۱۱].
زهد و ساده‌زیستی: زهد، زینت کارگزاران مهدی است. زندگی‌شان از معیشت درویشان فراتر نمی‌رود. نمی‌توانند تن به آسایش و شادکامی سپارند و از احوال مردمان غافل شوند و نام مصلح جهان بر خویش نهند؛ چرا که آن‌که با عشرت‌طلبان همسو می‌شود و دل در گرو آز و طمع می‌بندد، نمی‌تواند مروج دین باشد و کارگزارای شایسته برای حکومت عدل و داد"^[۱۲].
نظم و انضباط‍‌: یاران حضرت دارای نظم و تشکیلاتی مناسب با حکومت جهانی‌اند و کارها را براساس اصولی محکم و روشن پیش می‌برند^[۱۳]^[۱۴].

پرسش مستقیم

‌اصحاب امام مهدی چه ویژگی‏‌هایی دارند؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ مفاتیح الجنان، ترجمه الهی قمشه‌ای، ص ۹۸۸، انتشارات علمی.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷.
↑ الملاحم و الفتن، ص ۱۴۹.
↑ منتخب الاثر، ص ۳۱۱.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
↑ خصال صدوق، ج ۲، ص ۳۱۸.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰.
↑ عیون اخبار الرضا، صدوق، ج ۱، ص ۶۳.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵.
↑ الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰.
↑ نهج البلاغه، کلمات قصار، ش ۱۱۰.
↑ چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۸۳.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۶۴.

[1] مفاتیح الجنان، ترجمه الهی قمشه‌ای، ص ۹۸۸، انتشارات علمی.

[2] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.

[3] بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷.

[4] الملاحم و الفتن، ص ۱۴۹.

[5] منتخب الاثر، ص ۳۱۱.

[6] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.

[7] خصال صدوق، ج ۲، ص ۳۱۸.

[8] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰.

[9] عیون اخبار الرضا، صدوق، ج ۱، ص ۶۳.

[10] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵.

[11] الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰.

[12] نهج البلاغه، کلمات قصار، ش ۱۱۰.

[13] چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۸۳.

[14] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۶۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]