فتنه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۸: خط ۸:
'''فتنه'''، یکی از واژه‌های پرکاربرد درباره حوادث [[آخرالزمان]] و آفت‌های آن است؛ از آن جمله می‌توان [[آشوب]]، حوادث ناگوار [[روزگار]]، [[اختلاف]]‌پراکنی، تفرقه‌اندازی، [[جنگ]]، ناامنی، [[گمراهی]]، [[عذاب]]، بلاهای آسمانی. نامشخص بودن [[حق]] و [[باطل]] و... یاد نمود. [[روایات]] زیادی در این باره وجود دارد.
'''فتنه'''، یکی از واژه‌های پرکاربرد درباره حوادث [[آخرالزمان]] و آفت‌های آن است؛ از آن جمله می‌توان [[آشوب]]، حوادث ناگوار [[روزگار]]، [[اختلاف]]‌پراکنی، تفرقه‌اندازی، [[جنگ]]، ناامنی، [[گمراهی]]، [[عذاب]]، بلاهای آسمانی. نامشخص بودن [[حق]] و [[باطل]] و... یاد نمود. [[روایات]] زیادی در این باره وجود دارد.


==مقدمه==
== مقدمه ==
واژه "[[فتنه]]" در [[قرآن کریم]] و [[سنت]] به دو معنای [[عام و خاص]] آمده است. معنی عام آن عبارت است از هر [[امتحان]] و [[آزمایش]] که برای [[انسان]] پیش آید و معنی خاص آن عبارت از حوادث و پیشامدهایی است که [[مسلمانان]] را در بوته [[امتحان]] قرار داده و از مرز [[دیانت]] [[منحرف]] می‌سازد و مقصود از آشوب‌های داخلی و خارجی که [[پیامبر]]{{صل}} هشدار داده همین معنا است. در میان [[صحابه]]، [[حذیفه]] بن یمان در [[آگاهی]] به [[روایات]] [[فتنه]] [[معروف]] بوده است.
واژه "[[فتنه]]" در [[قرآن کریم]] و [[سنت]] به دو معنای [[عام و خاص]] آمده است. معنی عام آن عبارت است از هر [[امتحان]] و [[آزمایش]] که برای [[انسان]] پیش آید و معنی خاص آن عبارت از حوادث و پیشامدهایی است که [[مسلمانان]] را در بوته [[امتحان]] قرار داده و از مرز [[دیانت]] [[منحرف]] می‌سازد و مقصود از آشوب‌های داخلی و خارجی که [[پیامبر]] {{صل}} هشدار داده همین معنا است. در میان [[صحابه]]، [[حذیفه]] بن یمان در [[آگاهی]] به [[روایات]] [[فتنه]] [[معروف]] بوده است.


عده‌ای از [[راویان]] و [[دانشمندان]] [[اسلامی]] کتب‌های خاصی به نام "[[الفتن]] و الملاحم" و مانند آن تألیف نموده و [[روایات]] وارد شده در این زمینه را در آن کتاب‌ها گرد آورده‌اند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۱.</ref>.
عده‌ای از [[راویان]] و [[دانشمندان]] [[اسلامی]] کتب‌های خاصی به نام "[[الفتن]] و الملاحم" و مانند آن تألیف نموده و [[روایات]] وارد شده در این زمینه را در آن کتاب‌ها گرد آورده‌اند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۱.</ref>.
خط ۱۶: خط ۱۶:


== روایات و فتنه در آخرالزمان ==
== روایات و فتنه در آخرالزمان ==
[[روایات]] زیادی به ما رسیده که در آنها ما را از انواع [[فتنه‌ها]] بر حذر داشته‌اند و پیشاپیش آن را به ما گوشزد کرده‌اند. [[علما]] در طول [[تاریخ اسلام]] کتاب‌های زیادی در خصوص جمع‌آوری این [[روایات]] تألیف نموده‌اند<ref>ر.ک: ملاحم و فتن.</ref>.  
[[روایات]] زیادی به ما رسیده که در آنها ما را از انواع [[فتنه‌ها]] بر حذر داشته‌اند و پیشاپیش آن را به ما گوشزد کرده‌اند. [[علما]] در طول [[تاریخ اسلام]] کتاب‌های زیادی در خصوص جمع‌آوری این [[روایات]] تألیف نموده‌اند<ref>ر. ک: ملاحم و فتن.</ref>.  
# [[امیرمؤمنان]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] فرمود: در زمان [[فتنه]] همانند بچه شتر باشید؛ زیرا بچه شتر نه آنقدر کمر محکمی دارد که بار بر روی او نهند و نه [[قادر]] به شیر دادن است<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱: {{متن حدیث|كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ}}</ref>. یعنی [[مؤمنین]] در [[فتنه‌ها]] باید به گونه‌ای [[رفتار]] کنند که هم [[ایمان]] و [[سلامت]] خود را حفظ کرده و هم بتوانند بر [[فتنه]] فایق آیند و از آن گذر کنند و این در زمانی است که فتنه‌ای برپا شود و دخالت در آن هیچ سودی برای [[انسان]] نداشته باشد بلکه وارد شدن در آن [[فتنه]] باعث [[هلاکت]] [[انسان]] بشود. اما فتنه‌ای که [[نبرد حق و باطل]] است و ایجاب می‌کند [[انسان]] [[مؤمن]] پنجه در پنجه آن بیفکند و خود را به خطر بیاندازد، بحثی جداست. همان گونه که [[امیرمؤمنان]]{{ع}} در فتنه‌های پس از [[رحلت]] [[رسول خدا]] به [[جنگ]] نپرداخت اما در فتنه‌های بعد از [[حکومت]] خود، هیچ‌گاه دست از قبضه [[شمشیر]] برنداشت تا زمانی که به [[شهادت]] رسید، و زمانی تن به [[حکمیت]] داد، که دید [[جان]] خود [[وعده]] کمی که اطراف ایشان بودند در خطر است و جانبازی در این برهه علاوه بر اینکه تأثیری در اعتلای [[حق]] ندارد بلکه همان تعداد اندک نیز از بین خواهند رفت. بنابراین در ضمن پذیرش [[حکمیت]]، [[مخالفت]] خود را نیز با طریقه اجرای [[حکمیت]] توسط [[باران]] بی‌وفای خود ابراز داشت، و [[مبارزه]] نرم خود را در قالب خطبه‌هایی [[بیان]] نمودند و [[اشتباهات]] [[یاران]] [[سست]] عنصر را به آنان یادآور می‌شوند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۱.</ref>.
# [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] فرمود: در زمان [[فتنه]] همانند بچه شتر باشید؛ زیرا بچه شتر نه آنقدر کمر محکمی دارد که بار بر روی او نهند و نه [[قادر]] به شیر دادن است<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱: {{متن حدیث|كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ}}</ref>. یعنی [[مؤمنین]] در [[فتنه‌ها]] باید به گونه‌ای [[رفتار]] کنند که هم [[ایمان]] و [[سلامت]] خود را حفظ کرده و هم بتوانند بر [[فتنه]] فایق آیند و از آن گذر کنند و این در زمانی است که فتنه‌ای برپا شود و دخالت در آن هیچ سودی برای [[انسان]] نداشته باشد بلکه وارد شدن در آن [[فتنه]] باعث [[هلاکت]] [[انسان]] بشود. اما فتنه‌ای که [[نبرد حق و باطل]] است و ایجاب می‌کند [[انسان]] [[مؤمن]] پنجه در پنجه آن بیفکند و خود را به خطر بیاندازد، بحثی جداست. همان گونه که [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در فتنه‌های پس از [[رحلت]] [[رسول خدا]] به [[جنگ]] نپرداخت اما در فتنه‌های بعد از [[حکومت]] خود، هیچ‌گاه دست از قبضه [[شمشیر]] برنداشت تا زمانی که به [[شهادت]] رسید، و زمانی تن به [[حکمیت]] داد، که دید [[جان]] خود [[وعده]] کمی که اطراف ایشان بودند در خطر است و جانبازی در این برهه علاوه بر اینکه تأثیری در اعتلای [[حق]] ندارد بلکه همان تعداد اندک نیز از بین خواهند رفت. بنابراین در ضمن پذیرش [[حکمیت]]، [[مخالفت]] خود را نیز با طریقه اجرای [[حکمیت]] توسط [[باران]] بی‌وفای خود ابراز داشت، و [[مبارزه]] نرم خود را در قالب خطبه‌هایی [[بیان]] نمودند و [[اشتباهات]] [[یاران]] [[سست]] عنصر را به آنان یادآور می‌شوند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۱.</ref>.
# [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: "در [[آینده]]، روزگاری به شما روی می‌آورد که [[جهل و نادانی]] در آن فرود می‌آید و [[علم]] و [[دانش]] از آن رخت برمی‌بندد و [[هرج‌ومرج]] در آن فراوان می‌گردد". عرض شد: یا [[رسول الله]]! چگونه هرج و مرج پدید می‌آید؟ فرمود: "[[کشتار]]"<ref>کنز العمال، حدیث ۳۰۸۵۰.</ref>.
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: "در [[آینده]]، روزگاری به شما روی می‌آورد که [[جهل و نادانی]] در آن فرود می‌آید و [[علم]] و [[دانش]] از آن رخت برمی‌بندد و [[هرج‌ومرج]] در آن فراوان می‌گردد". عرض شد: یا [[رسول الله]]! چگونه هرج و مرج پدید می‌آید؟ فرمود: "[[کشتار]]"<ref>کنز العمال، حدیث ۳۰۸۵۰.</ref>.
#در [[حدیث]] دیگری از آن حضرت آمده که: "زمانی پیش از [[قیامت]]، هرج‌ومرج پیش خواهد آمد". عرض شد: چگونه [[هرج]] و مرجی‌؟ فرمود: "کشتار، نه کشتار [[کفار]]، بلکه همین [[امت]] به [[جان]] یکدیگر می‌افتند تا جائی که [[برادر]]، برادر خود را بکشد. [[عقول]] [[مردم]] در آن [[زمان]] گرفته می‌شود"<ref>کنز العمال، حدیث ۳۱۱۹۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۷۳.</ref>
# در [[حدیث]] دیگری از آن حضرت آمده که: "زمانی پیش از [[قیامت]]، هرج‌ومرج پیش خواهد آمد". عرض شد: چگونه [[هرج]] و مرجی‌؟ فرمود: "کشتار، نه کشتار [[کفار]]، بلکه همین [[امت]] به [[جان]] یکدیگر می‌افتند تا جائی که [[برادر]]، برادر خود را بکشد. [[عقول]] [[مردم]] در آن [[زمان]] گرفته می‌شود"<ref>کنز العمال، حدیث ۳۱۱۹۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۷۳.</ref>
# [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: فتنه‌هایی در [[آینده]] خواهد آمد که مانند [[تاریکی]] شب، ظلمانی خواهد بود. شخصی سؤال کرد: ‌ای [[رسول خدا]] در آن [[فتنه‌ها]] چه کنیم؟ حضرت فرمود: مانند پلاس و [[گلیم خانه خود باشید]]<ref>یأتی، ص ۱۴۷.</ref>. در [[حدیث]] دیگری فرمود: [[فتنه‌ها]] همانند سیل به شما [[هجوم]] خواهد آورد، پس زمانی که آن را دیدید، در خانه‌های خود جمع شوید و شمشیرهای خود را بشکنید و صورت خود را بپوشانید (یعنی در زمان چنین فتنه‌ای، به شدت [[تقیه]] کنید و [[جان]] خود را حفظ نمایید، [[فتنه]] را تقویت ننموده و از پرداختن به آن بر حذر باشید)<ref>همان.</ref>.
# [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: فتنه‌هایی در [[آینده]] خواهد آمد که مانند [[تاریکی]] شب، ظلمانی خواهد بود. شخصی سؤال کرد: ‌ای [[رسول خدا]] در آن [[فتنه‌ها]] چه کنیم؟ حضرت فرمود: مانند پلاس و [[گلیم خانه خود باشید]]<ref>یأتی، ص ۱۴۷.</ref>. در [[حدیث]] دیگری فرمود: [[فتنه‌ها]] همانند سیل به شما [[هجوم]] خواهد آورد، پس زمانی که آن را دیدید، در خانه‌های خود جمع شوید و شمشیرهای خود را بشکنید و صورت خود را بپوشانید (یعنی در زمان چنین فتنه‌ای، به شدت [[تقیه]] کنید و [[جان]] خود را حفظ نمایید، [[فتنه]] را تقویت ننموده و از پرداختن به آن بر حذر باشید)<ref>همان.</ref>.  
# [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: (در [[فتنه‌ها]] داخل نشوید و بر [[آشوب]] نیفزایید و) مانند گلیمی در خانه خود باشید زیرا غبار به چشم کسی می‌رود که [[خاک]] بر هوا کند! و در [[حدیث]] دیگری می‌فرماید: (به هنگامه [[فتنه]] خودداری کنید و) زبان خود را نگاه دارید و ملازم خانه خود باشد تا [[بلا]] شامل حال شما نشود...<ref>غیبت نعمانی، ص ۱۹۷.</ref>.
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: (در [[فتنه‌ها]] داخل نشوید و بر [[آشوب]] نیفزایید و) مانند گلیمی در خانه خود باشید زیرا غبار به چشم کسی می‌رود که [[خاک]] بر هوا کند! و در [[حدیث]] دیگری می‌فرماید: (به هنگامه [[فتنه]] خودداری کنید و) زبان خود را نگاه دارید و ملازم خانه خود باشد تا [[بلا]] شامل حال شما نشود...<ref>غیبت نعمانی، ص ۱۹۷.</ref>.
# [[امام صادق]]{{ع}} به [[سدیر]] صیرفی فرمودند: ‌ای [[سدیر]]! پایبند منزل خود باش و همانند گلیمی از گلیم‌های خانه‌ات باش (و خود را داخل [[آشوب]] و [[فتنه]] منما و [[تقیه]] و خودداری بنما، تا زمانی که شب و روز به آرامی از پی هم می‌آیند این گونه باش، و زمانی که شنیدی [[سفیانی]] [[قیام]] کرده به سوی ما بشتاب، اگرچه با پای پیاده باشی<ref>روضة کافی، ج ۸، ص ۲۶۴.</ref>. در روایتی [[حذیفه]] می‌گوید: اگر خواستید بدانید که دچار [[فتنه]] شده‌اید یا خیر، پس بنگرید که آیا چیزی را که [[حلال]] بوده، [[حرام]] می‌دانید یا خیر؛ و چیزی را که [[حرام]] بوده، اکنون [[حلال]] می‌دانید یا خیر<ref>یأتی، ص ۱۷۹.</ref>.
# [[امام صادق]] {{ع}} به [[سدیر]] صیرفی فرمودند: ‌ای [[سدیر]]! پایبند منزل خود باش و همانند گلیمی از گلیم‌های خانه‌ات باش (و خود را داخل [[آشوب]] و [[فتنه]] منما و [[تقیه]] و خودداری بنما، تا زمانی که شب و روز به آرامی از پی هم می‌آیند این گونه باش، و زمانی که شنیدی [[سفیانی]] [[قیام]] کرده به سوی ما بشتاب، اگرچه با پای پیاده باشی<ref>روضة کافی، ج ۸، ص ۲۶۴.</ref>. در روایتی [[حذیفه]] می‌گوید: اگر خواستید بدانید که دچار [[فتنه]] شده‌اید یا خیر، پس بنگرید که آیا چیزی را که [[حلال]] بوده، [[حرام]] می‌دانید یا خیر؛ و چیزی را که [[حرام]] بوده، اکنون [[حلال]] می‌دانید یا خیر<ref>یأتی، ص ۱۷۹.</ref>.
# [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: پس از من امتم دچار چهار [[فتنه]] خواهند شد. در اولین [[فتنه]]، [[خون‌ریزی]] خواهد شد و در [[فتنه]] دوم علاوه بر [[خونریزی]]، [[اموال]] نیز از بین خواهد رفت و در سومین [[فتنه]] هم [[خونریزی]] خواهد بود، هم به تاراج رفتن [[اموال]] و هم بی‌حرمتی نسبت به [[زنان]] [[حلال]] شمرده خواهد شد. چهارمین [[فتنه]]، فتنه‌ای خواهد بود کور و کرکننده است و همگان را فرا گیرد و چون کشتی‌ای که در دریایی طوفانی گرفتار آمده، از آن نمی‌توان رهایی یافت، این [[فتنه]] از [[شام]] ([[سوریه]]) شروع می‌شود و سرزمین [[عراق]] را فرا می‌گیرد و اثرات آن [[فتنه]] تا [[جزیره]](العرب) نیز خواهد رسید و [[مردم]] در آن [[بلاها]] مانند پوستی که دباغی شود در فشار قرار خواهند گرفت تا جایی که [[امان]] همه را خواهد برید. از هر گوشه‌ای که آن [[فتنه]] را دفع کنند، از سویی دیگر سر برخواهد آورد<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۱ و معجم احادیث الامام مهدی، ج ۱، ص ۸۸ و ملاحم، ص ۳۹.</ref> و در روایتی دیگر [[رسول خدا]] فرمود: در چنین روزگاری مردن بهتر از حیات خواهد بود.  
# [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: پس از من امتم دچار چهار [[فتنه]] خواهند شد. در اولین [[فتنه]]، [[خون‌ریزی]] خواهد شد و در [[فتنه]] دوم علاوه بر [[خونریزی]]، [[اموال]] نیز از بین خواهد رفت و در سومین [[فتنه]] هم [[خونریزی]] خواهد بود، هم به تاراج رفتن [[اموال]] و هم بی‌حرمتی نسبت به [[زنان]] [[حلال]] شمرده خواهد شد. چهارمین [[فتنه]]، فتنه‌ای خواهد بود کور و کرکننده است و همگان را فرا گیرد و چون کشتی‌ای که در دریایی طوفانی گرفتار آمده، از آن نمی‌توان رهایی یافت، این [[فتنه]] از [[شام]] ([[سوریه]]) شروع می‌شود و سرزمین [[عراق]] را فرا می‌گیرد و اثرات آن [[فتنه]] تا [[جزیره]](العرب) نیز خواهد رسید و [[مردم]] در آن [[بلاها]] مانند پوستی که دباغی شود در فشار قرار خواهند گرفت تا جایی که [[امان]] همه را خواهد برید. از هر گوشه‌ای که آن [[فتنه]] را دفع کنند، از سویی دیگر سر برخواهد آورد<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۱ و معجم احادیث الامام مهدی، ج ۱، ص ۸۸ و ملاحم، ص ۳۹.</ref> و در روایتی دیگر [[رسول خدا]] فرمود: در چنین روزگاری مردن بهتر از حیات خواهد بود.  
#در [[روایت]] دیگری چنین آمده است: آن‌گاه فتنه‌ای پدید می‌آید، به گونه‌ای که خانه‌ای نیست که [[فتنه]] داخل آن نشده باشد و مسلمانی نیست که سیلی آن را به صورت خود لمس نکرده باشد، تا آنکه مردی از [[خاندان]] من [[ظهور]] نماید<ref>موعود نامه، ص ۵۳۲.</ref>. در [[احادیث]] متعددی از [[فتنه]] فراگیر در [[آخرالزمان]] یاد شده است. فتنه‌ای که در هر خانه‌ای خواهد رفت و گریبان هر مسلمانی را خواهد گرفت<ref>یأتی، ص ۱۹۳ و ملاحم، ۲۳.</ref>.  
# در [[روایت]] دیگری چنین آمده است: آن‌گاه فتنه‌ای پدید می‌آید، به گونه‌ای که خانه‌ای نیست که [[فتنه]] داخل آن نشده باشد و مسلمانی نیست که سیلی آن را به صورت خود لمس نکرده باشد، تا آنکه مردی از [[خاندان]] من [[ظهور]] نماید<ref>موعود نامه، ص ۵۳۲.</ref>. در [[احادیث]] متعددی از [[فتنه]] فراگیر در [[آخرالزمان]] یاد شده است. فتنه‌ای که در هر خانه‌ای خواهد رفت و گریبان هر مسلمانی را خواهد گرفت<ref>یأتی، ص ۱۹۳ و ملاحم، ۲۳.</ref>.  
#در [[حدیث]] دیگری فرمود: فتنه‌ای برپا خواهد شد. آنگونه که [[بدن انسان]] می‌میرد، [[دل]] [[مؤمنان]] در آن [[فتنه‌ها]] خواهد مرد. مانند شب تار و [[دود]] همگان را فراگیرد، در طول یک روز و به فاصله یک صبح تا [[شام]]، [[انسان]] [[دین]] خود را از دست می‌دهد و بسیاری در این [[فتنه‌ها]] و آزمایش‌ها [[دین]] خود را به [[دنیا]] خواهند فروخت<ref>یأتی، ص ۲۳۸ و ۵۰۷.</ref>.  
# در [[حدیث]] دیگری فرمود: فتنه‌ای برپا خواهد شد. آنگونه که [[بدن انسان]] می‌میرد، [[دل]] [[مؤمنان]] در آن [[فتنه‌ها]] خواهد مرد. مانند شب تار و [[دود]] همگان را فراگیرد، در طول یک روز و به فاصله یک صبح تا [[شام]]، [[انسان]] [[دین]] خود را از دست می‌دهد و بسیاری در این [[فتنه‌ها]] و آزمایش‌ها [[دین]] خود را به [[دنیا]] خواهند فروخت<ref>یأتی، ص ۲۳۸ و ۵۰۷.</ref>.  
# [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: پنج [[فتنه]] در [[امت]] [[رسول خدا]]{{صل}} به وقوع خواهد پیوست که در پنجمین [[فتنه]]، از شدت آن عقل‌های [[مردم]] زایل شده و [[مردم]] مانند بهائم و چهارپایان خواهند بود. در موضوع [[عقل]] گفته شد که زایل شدن [[عقول]] در [[آخرالزمان]] بدان معنی نیست که [[انسان‌ها]] مانند دیوانه‌های زنجیری بشوند، بلکه با توجه به مفهوم [[حقیقی]] [[عقل]]، جامعه‌ای پیش خواهد آمد که بسیاری از کرامت‌های انسانی از میان خواهد رفت و [[مردم]] صرفاً در پی به دست آوردن و آباد ساختن [[دنیا]] هستند و تنها چیزی که بدان نمی‌اندیشند [[آخرت]] دست!<ref>ملاحم، ص ۲۰ - ۲۱. ر.ک: عقل.</ref>.
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: پنج [[فتنه]] در [[امت]] [[رسول خدا]] {{صل}} به وقوع خواهد پیوست که در پنجمین [[فتنه]]، از شدت آن عقل‌های [[مردم]] زایل شده و [[مردم]] مانند بهائم و چهارپایان خواهند بود. در موضوع [[عقل]] گفته شد که زایل شدن [[عقول]] در [[آخرالزمان]] بدان معنی نیست که [[انسان‌ها]] مانند دیوانه‌های زنجیری بشوند، بلکه با توجه به مفهوم [[حقیقی]] [[عقل]]، جامعه‌ای پیش خواهد آمد که بسیاری از کرامت‌های انسانی از میان خواهد رفت و [[مردم]] صرفاً در پی به دست آوردن و آباد ساختن [[دنیا]] هستند و تنها چیزی که بدان نمی‌اندیشند [[آخرت]] دست!<ref>ملاحم، ص ۲۰ - ۲۱. ر. ک: عقل.</ref>.
# [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: پس از [[رحلت]] من از میان شما، پنج [[فتنه]] رخ می‌دهد که آخرین [[فتنه]]، [[فتنه سفیانی]] است. این [[فتنه‌ها]] از [[مدینه]]، [[مکه]]، [[یمن]] و [[شام]] ([[سوریه]]) برمی‌خیزد و [[فتنه سفیانی]] از سرزمین [[شام]] برخواهد خاست. در برخی [[روایات]]، در زمان نزدیک [[ظهور]]، فتنه‌ای [[پیش‌بینی]] شده که در ابتدا در نظر [[مردم]] بی‌اهمیت جلوه می‌کنند و خیلی به آن توجه نمی‌کنند. اما همین [[فتنه]] بی‌ارزش کم کم پا می‌گیرد و به معضلی مهم تبدیل می‌شود، به گونه‌ای که دیگر مهار کردن آن ممکن نخواهد بود، در پی [[سرکوب]] آن از سویی، از سوی دیگر سر برمی‌آورد. در این بین نوای آسمانی به [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} بلند می‌شود و حضرت [[ظهور]] خواهد نمود<ref>ملاحم: ۴۷ و ۶۰.</ref>.  
# [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: پس از [[رحلت]] من از میان شما، پنج [[فتنه]] رخ می‌دهد که آخرین [[فتنه]]، [[فتنه سفیانی]] است. این [[فتنه‌ها]] از [[مدینه]]، [[مکه]]، [[یمن]] و [[شام]] ([[سوریه]]) برمی‌خیزد و [[فتنه سفیانی]] از سرزمین [[شام]] برخواهد خاست. در برخی [[روایات]]، در زمان نزدیک [[ظهور]]، فتنه‌ای [[پیش‌بینی]] شده که در ابتدا در نظر [[مردم]] بی‌اهمیت جلوه می‌کنند و خیلی به آن توجه نمی‌کنند. اما همین [[فتنه]] بی‌ارزش کم کم پا می‌گیرد و به معضلی مهم تبدیل می‌شود، به گونه‌ای که دیگر مهار کردن آن ممکن نخواهد بود، در پی [[سرکوب]] آن از سویی، از سوی دیگر سر برمی‌آورد. در این بین نوای آسمانی به [[نام حضرت مهدی]] {{ع}} بلند می‌شود و حضرت [[ظهور]] خواهد نمود<ref>ملاحم: ۴۷ و ۶۰.</ref>.  
# [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: فتنه‌ای [[ناشنوا]] و ناشنوا‌کننده روی خواهد داد و آن [[امتحان]] بزرگی خواهد بود. [[مردم]] در آن [[فتنه]] [[آزمایش]] می‌شوند، آنگونه که زرگران طلا را می‌آزمایند و [[خالص]] می‌کنند. این [[فتنه]] در [[زمان غیبت]] [[فرزند]] چهارم من ([[حضرت قائم]]{{ع}}) رخ می‌دهد که مردان تیزبین و [[زیرکی]] که از فرط دقت موی را از میان می‌شکافند، باز هم به اشتباه و [[خطا]] گرفتار خواهند شد. در آن زمان فقط [[دوستان]] و [[شیعیان]] [[حقیقی]] ما [[نجات]] می‌یابند و [[دوستان]] بسیار صمیمی یکدیگر را رها خواهند کرد. [[مؤمنان راستین]] در آن روزگار از غیبتش در [[اندوه]] و [[غم]] به سر می‌برند و از ندیدن ایشان [[حسرت]] می‌خورند و حیرانند. سپس حضرت سر [[مبارک]] را به زیر انداخت و دوباره سربلند نمود و فرمود: پدر و مادرم فدای او [[باد]]!... نام او را از [[آسمان]] ندا خواهند داد که همه [[مردم]] از دور و نزدیک، یکسان خواهند شنید. این ندا نوید [[رحمت]] برای [[شیعیان]]، و برای [[کافران]] [[وعده]] [[عذاب]] خواهد بود. در [[حدیثی]] [[امام جواد]]{{ع}} فرمود: زمانی خواهد رسید که [[امام]] شما از دیدگان‌تان مخفی خواهد بود، پس [[بدا]] به حال کسانی که از این [[غیبت]] به [[شک]] و تردید بیفتند و خوشا به حال کسانی که [[دین]] خود را حفظ نموده و از [[فتنه‌ها]] دوری گزینند، زیرا در آن زمان فتنه‌هایی رخ خواهد داد که همگان، حتی بزرگان [[مردم]] نیز در آن گرفتار می‌شوند، فتنه‌هایی که کوه‌های سخت را جا به جا می‌کند!<ref>یأتی، ص ۵۰۴ و ۵۰۷. غیبت نعمانی، ص ۱۸۶.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۴۴۹.</ref>
# [[امام رضا]] {{ع}} فرمود: فتنه‌ای [[ناشنوا]] و ناشنوا‌کننده روی خواهد داد و آن [[امتحان]] بزرگی خواهد بود. [[مردم]] در آن [[فتنه]] [[آزمایش]] می‌شوند، آنگونه که زرگران طلا را می‌آزمایند و [[خالص]] می‌کنند. این [[فتنه]] در [[زمان غیبت]] [[فرزند]] چهارم من ([[حضرت قائم]] {{ع}}) رخ می‌دهد که مردان تیزبین و [[زیرکی]] که از فرط دقت موی را از میان می‌شکافند، باز هم به اشتباه و [[خطا]] گرفتار خواهند شد. در آن زمان فقط [[دوستان]] و [[شیعیان]] [[حقیقی]] ما [[نجات]] می‌یابند و [[دوستان]] بسیار صمیمی یکدیگر را رها خواهند کرد. [[مؤمنان راستین]] در آن روزگار از غیبتش در [[اندوه]] و [[غم]] به سر می‌برند و از ندیدن ایشان [[حسرت]] می‌خورند و حیرانند. سپس حضرت سر [[مبارک]] را به زیر انداخت و دوباره سربلند نمود و فرمود: پدر و مادرم فدای او [[باد]]!... نام او را از [[آسمان]] ندا خواهند داد که همه [[مردم]] از دور و نزدیک، یکسان خواهند شنید. این ندا نوید [[رحمت]] برای [[شیعیان]]، و برای [[کافران]] [[وعده]] [[عذاب]] خواهد بود. در [[حدیثی]] [[امام جواد]] {{ع}} فرمود: زمانی خواهد رسید که [[امام]] شما از دیدگان‌تان مخفی خواهد بود، پس [[بدا]] به حال کسانی که از این [[غیبت]] به [[شک]] و تردید بیفتند و خوشا به حال کسانی که [[دین]] خود را حفظ نموده و از [[فتنه‌ها]] دوری گزینند، زیرا در آن زمان فتنه‌هایی رخ خواهد داد که همگان، حتی بزرگان [[مردم]] نیز در آن گرفتار می‌شوند، فتنه‌هایی که کوه‌های سخت را جا به جا می‌کند!<ref>یأتی، ص ۵۰۴ و ۵۰۷. غیبت نعمانی، ص ۱۸۶.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۴۴۹.</ref>


==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
{{پرسش وابسته}}
{{پرسش وابسته}}
* [[آیا وجود فتنه از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)]]
* [[آیا وجود فتنه از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)]]
خط ۴۲: خط ۴۲:
* [[پارکلیت]]
* [[پارکلیت]]
* [[جیش الغضب]]
* [[جیش الغضب]]
* [[حکومت امام زمان]]{{ع}}
* [[حکومت امام زمان]] {{ع}}
* [[خروج جنبنده‌ای از زمین]]
* [[خروج جنبنده‌ای از زمین]]
* [[خروج سفیانی]]
* [[خروج سفیانی]]
* [[خروج منبعث سوم]]
* [[خروج منبعث سوم]]
* [[رجعت]]
* [[رجعت]]
* [[رویارویی امام مهدی]]{{ع}} با [[جاهلان]]  
* [[رویارویی امام مهدی]] {{ع}} با [[جاهلان]]  
* [[سوشیانس]]
* [[سوشیانس]]
* [[سوشینت]]  
* [[سوشینت]]  
* [[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]]
* [[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]]
* [[ظهور امام مهدی]]{{ع}}
* [[ظهور امام مهدی]] {{ع}}
* [[ظهور دجال]]
* [[ظهور دجال]]
* [[ظهور منجی|ظهور منجی بزرگ بشر]]
* [[ظهور منجی|ظهور منجی بزرگ بشر]]
خط ۵۹: خط ۵۹:
* [[میتریا]]
* [[میتریا]]
* [[ندای آسمانی]]
* [[ندای آسمانی]]
* [[نزول عیسی]]{{ع}}
* [[نزول عیسی]] {{ع}}
* [[نشانه‌های آخر الزمان|نشانه‌ها و رخدادهای مهم آخر الزمان]]
* [[نشانه‌های آخر الزمان|نشانه‌ها و رخدادهای مهم آخر الزمان]]
* [[نشانه‌های ظهور]]
* [[نشانه‌های ظهور]]
خط ۱۶۹: خط ۱۶۹:
* [[اشتراط الساعه]]
* [[اشتراط الساعه]]
* [[اشعیا]]
* [[اشعیا]]
*اصحاب حضرت
* اصحاب حضرت
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب کهف]]
* [[اصحاب کهف]]
*اصل
* اصل
* [[اصهب]]
* [[اصهب]]
* [[اعاجم]]
* [[اعاجم]]
خط ۱۹۶: خط ۱۹۶:
* [[ام محمد]]
* [[ام محمد]]
* [[امام زمان]]
* [[امام زمان]]
* [[امام مهدی]]{{ع}}  
* [[امام مهدی]] {{ع}}  
* [[امامیه]]
* [[امامیه]]
* [[امان زمین]]
* [[امان زمین]]
خط ۲۱۹: خط ۲۱۹:
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[اندام حضرت]]
* [[اندام حضرت]]
*انصار حضرت
* انصار حضرت
* [[انطاکیه]]
* [[انطاکیه]]
* [[انکار حضرت]]
* [[انکار حضرت]]
خط ۲۷۵: خط ۲۷۵:
* [[باب غیبت]]
* [[باب غیبت]]
* [[باب لد]]
* [[باب لد]]
*باب
* باب
* [[بابا فغانی شیرازی]]
* [[بابا فغانی شیرازی]]
* [[بابیه]]
* [[بابیه]]
خط ۳۳۳: خط ۳۳۳:
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
*پدر حضرت
* پدر حضرت
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
خط ۳۸۰: خط ۳۸۰:
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تمارین]]
* [[تمارین]]
*تمام
* تمام
* [[تمنیحا]]
* [[تمنیحا]]
* [[تناثر نجوم]]
* [[تناثر نجوم]]
خط ۴۱۵: خط ۴۱۵:
* [[جموداندیشان]]
* [[جموداندیشان]]
* [[جن]]
* [[جن]]
*جنب
* جنب
* [[جنگ و کشتار]]
* [[جنگ و کشتار]]
* [[جوار الکنس]]
* [[جوار الکنس]]
خط ۵۶۳: خط ۵۶۳:
* [[دندان حضرت]]
* [[دندان حضرت]]
* [[دو خون]]
* [[دو خون]]
*دو [[غیبت]]
* دو [[غیبت]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوران حیرت]]
* [[دوران حیرت]]
خط ۵۶۹: خط ۵۶۹:
* [[دولت کریمه]]
* [[دولت کریمه]]
* [[دومین نایب خاص]]
* [[دومین نایب خاص]]
*دید
* دید
* [[دین اینده جهان]]
* [[دین اینده جهان]]
* [[دین جدید]]
* [[دین جدید]]
خط ۷۰۸: خط ۷۰۸:
* [[سید هاشمی]]
* [[سید هاشمی]]
* [[سید]]
* [[سید]]
*سیره حضرت
* سیره حضرت
* [[سیصد و سیزده]]
* [[سیصد و سیزده]]
* [[سیف]]
* [[سیف]]
خط ۷۷۹: خط ۷۷۹:
* [[صدوق]]
* [[صدوق]]
* [[صراط]]
* [[صراط]]
*صفر
* صفر
* [[صفنیا]]
* [[صفنیا]]
* [[صلوات]]
* [[صلوات]]
خط ۷۹۹: خط ۷۹۹:
* [[طالب التراث]]
* [[طالب التراث]]
* [[طالب املی]]
* [[طالب املی]]
*طالب
* طالب
* [[طالقان]]
* [[طالقان]]
* [[طلوع خورشید از مغرب]]
* [[طلوع خورشید از مغرب]]
خط ۸۱۲: خط ۸۱۲:
* [[عاق والدین]]
* [[عاق والدین]]
* [[عاقبه الدار]]
* [[عاقبه الدار]]
*عالم
* عالم
* [[عاموس نبی]]
* [[عاموس نبی]]
* [[عباس فاطمی]]
* [[عباس فاطمی]]
خط ۸۴۲: خط ۸۴۲:
* [[عصایب]]
* [[عصایب]]
* [[عصر امام خمینی]]
* [[عصر امام خمینی]]
*عصر
* عصر
* [[عطار نیشابوری]]
* [[عطار نیشابوری]]
* [[عطر حضرت]]
* [[عطر حضرت]]
خط ۸۶۶: خط ۸۶۶:
* [[عمر بن زید]]
* [[عمر بن زید]]
* [[عمرو الاهوازی]]
* [[عمرو الاهوازی]]
*عمری
* عمری
* [[عناطیس]]
* [[عناطیس]]
* [[عنصری بلخی]]
* [[عنصری بلخی]]
خط ۸۷۳: خط ۸۷۳:
* [[عیسی]]
* [[عیسی]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
*عین
* عین
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار ثور]]
* [[غار ثور]]
خط ۹۰۷: خط ۹۰۷:
* [[فتنه سرا]]
* [[فتنه سرا]]
* [[فتنه فلسطین]]
* [[فتنه فلسطین]]
*فتنه
* فتنه
* [[فجر]]
* [[فجر]]
* [[فرات]]
* [[فرات]]
خط ۹۳۱: خط ۹۳۱:
* [[فقیه]]
* [[فقیه]]
* [[فقیهان]]
* [[فقیهان]]
*فلان
* فلان
* [[فلسفه انتظار]]
* [[فلسفه انتظار]]
* [[فلسفه غیبت]]
* [[فلسفه غیبت]]
خط ۹۸۱: خط ۹۸۱:
* [[قیس]]
* [[قیس]]
* [[قیم الزمان]]
* [[قیم الزمان]]
*کار
* کار
* [[کارگزاران حکومت مهدی]]
* [[کارگزاران حکومت مهدی]]
* [[کاسر عینه]]
* [[کاسر عینه]]
خط ۹۹۵: خط ۹۹۵:
* [[کتابنامه دعای ندبه]]
* [[کتابنامه دعای ندبه]]
* [[کتابنامه رجعت]]
* [[کتابنامه رجعت]]
*کتاب‌های غیبت
* کتاب‌های غیبت
* [[کذاب مفتر]]
* [[کذاب مفتر]]
* [[کرخ]]
* [[کرخ]]
خط ۱٬۰۱۲: خط ۱٬۰۱۲:
* [[کلینی]]
* [[کلینی]]
* [[کمال الدین و تمام النعمه]]
* [[کمال الدین و تمام النعمه]]
*کمال
* کمال
* [[کمالات در عصر ظهور]]
* [[کمالات در عصر ظهور]]
* [[کمبود باران]]
* [[کمبود باران]]
خط ۱٬۰۸۱: خط ۱٬۰۸۱:
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد]]
* [[محمد]]
* [[محمد،علی و حسن]]
* [[محمد، علی و حسن]]
* [[محمدیه]]
* [[محمدیه]]
*مخالفان حضرت
* مخالفان حضرت
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخفی بودن ولادت]]
* [[مخفی بودن ولادت]]
خط ۱٬۲۸۷: خط ۱٬۲۸۷:
* [[وتیره]]
* [[وتیره]]
* [[وتیره]]
* [[وتیره]]
*وجه
* وجه
* [[وشن جوک]]
* [[وشن جوک]]
* [[وظایف منتظران]]
* [[وظایف منتظران]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۱

فتنه، یکی از واژه‌های پرکاربرد درباره حوادث آخرالزمان و آفت‌های آن است؛ از آن جمله می‌توان آشوب، حوادث ناگوار روزگار، اختلاف‌پراکنی، تفرقه‌اندازی، جنگ، ناامنی، گمراهی، عذاب، بلاهای آسمانی. نامشخص بودن حق و باطل و... یاد نمود. روایات زیادی در این باره وجود دارد.

مقدمه

واژه "فتنه" در قرآن کریم و سنت به دو معنای عام و خاص آمده است. معنی عام آن عبارت است از هر امتحان و آزمایش که برای انسان پیش آید و معنی خاص آن عبارت از حوادث و پیشامدهایی است که مسلمانان را در بوته امتحان قرار داده و از مرز دیانت منحرف می‌سازد و مقصود از آشوب‌های داخلی و خارجی که پیامبر (ص) هشدار داده همین معنا است. در میان صحابه، حذیفه بن یمان در آگاهی به روایات فتنه معروف بوده است.

عده‌ای از راویان و دانشمندان اسلامی کتب‌های خاصی به نام "الفتن و الملاحم" و مانند آن تألیف نموده و روایات وارد شده در این زمینه را در آن کتاب‌ها گرد آورده‌اند[۱].

در روایات، از فتنه به یکی از آفت‌های دوران آخر الزمان یاد شده است. از آن جمله می‌توان آشوب، حوادث ناگوار روزگار، اختلاف‌پراکنی، تفرقه‌اندازی، جنگ، ناامنی، گمراهی، عذاب، بلاهای آسمانی. نامشخص بودن حق و باطل و... یاد نمود. در قرآن نیز این واژه بسیار به کار رفته است[۲].

روایات و فتنه در آخرالزمان

روایات زیادی به ما رسیده که در آنها ما را از انواع فتنه‌ها بر حذر داشته‌اند و پیشاپیش آن را به ما گوشزد کرده‌اند. علما در طول تاریخ اسلام کتاب‌های زیادی در خصوص جمع‌آوری این روایات تألیف نموده‌اند[۳].

  1. امیرمؤمنان (ع) در نهج البلاغه فرمود: در زمان فتنه همانند بچه شتر باشید؛ زیرا بچه شتر نه آنقدر کمر محکمی دارد که بار بر روی او نهند و نه قادر به شیر دادن است[۴]. یعنی مؤمنین در فتنه‌ها باید به گونه‌ای رفتار کنند که هم ایمان و سلامت خود را حفظ کرده و هم بتوانند بر فتنه فایق آیند و از آن گذر کنند و این در زمانی است که فتنه‌ای برپا شود و دخالت در آن هیچ سودی برای انسان نداشته باشد بلکه وارد شدن در آن فتنه باعث هلاکت انسان بشود. اما فتنه‌ای که نبرد حق و باطل است و ایجاب می‌کند انسان مؤمن پنجه در پنجه آن بیفکند و خود را به خطر بیاندازد، بحثی جداست. همان گونه که امیرمؤمنان (ع) در فتنه‌های پس از رحلت رسول خدا به جنگ نپرداخت اما در فتنه‌های بعد از حکومت خود، هیچ‌گاه دست از قبضه شمشیر برنداشت تا زمانی که به شهادت رسید، و زمانی تن به حکمیت داد، که دید جان خود وعده کمی که اطراف ایشان بودند در خطر است و جانبازی در این برهه علاوه بر اینکه تأثیری در اعتلای حق ندارد بلکه همان تعداد اندک نیز از بین خواهند رفت. بنابراین در ضمن پذیرش حکمیت، مخالفت خود را نیز با طریقه اجرای حکمیت توسط باران بی‌وفای خود ابراز داشت، و مبارزه نرم خود را در قالب خطبه‌هایی بیان نمودند و اشتباهات یاران سست عنصر را به آنان یادآور می‌شوند[۵].
  2. پیامبر اکرم (ص) فرمود: "در آینده، روزگاری به شما روی می‌آورد که جهل و نادانی در آن فرود می‌آید و علم و دانش از آن رخت برمی‌بندد و هرج‌ومرج در آن فراوان می‌گردد". عرض شد: یا رسول الله! چگونه هرج و مرج پدید می‌آید؟ فرمود: "کشتار"[۶].
  3. در حدیث دیگری از آن حضرت آمده که: "زمانی پیش از قیامت، هرج‌ومرج پیش خواهد آمد". عرض شد: چگونه هرج و مرجی‌؟ فرمود: "کشتار، نه کشتار کفار، بلکه همین امت به جان یکدیگر می‌افتند تا جائی که برادر، برادر خود را بکشد. عقول مردم در آن زمان گرفته می‌شود"[۷].[۸]
  4. رسول خدا (ص) فرمود: فتنه‌هایی در آینده خواهد آمد که مانند تاریکی شب، ظلمانی خواهد بود. شخصی سؤال کرد: ‌ای رسول خدا در آن فتنه‌ها چه کنیم؟ حضرت فرمود: مانند پلاس و گلیم خانه خود باشید[۹]. در حدیث دیگری فرمود: فتنه‌ها همانند سیل به شما هجوم خواهد آورد، پس زمانی که آن را دیدید، در خانه‌های خود جمع شوید و شمشیرهای خود را بشکنید و صورت خود را بپوشانید (یعنی در زمان چنین فتنه‌ای، به شدت تقیه کنید و جان خود را حفظ نمایید، فتنه را تقویت ننموده و از پرداختن به آن بر حذر باشید)[۱۰].
  5. امام صادق (ع) فرمود: (در فتنه‌ها داخل نشوید و بر آشوب نیفزایید و) مانند گلیمی در خانه خود باشید زیرا غبار به چشم کسی می‌رود که خاک بر هوا کند! و در حدیث دیگری می‌فرماید: (به هنگامه فتنه خودداری کنید و) زبان خود را نگاه دارید و ملازم خانه خود باشد تا بلا شامل حال شما نشود...[۱۱].
  6. امام صادق (ع) به سدیر صیرفی فرمودند: ‌ای سدیر! پایبند منزل خود باش و همانند گلیمی از گلیم‌های خانه‌ات باش (و خود را داخل آشوب و فتنه منما و تقیه و خودداری بنما، تا زمانی که شب و روز به آرامی از پی هم می‌آیند این گونه باش، و زمانی که شنیدی سفیانی قیام کرده به سوی ما بشتاب، اگرچه با پای پیاده باشی[۱۲]. در روایتی حذیفه می‌گوید: اگر خواستید بدانید که دچار فتنه شده‌اید یا خیر، پس بنگرید که آیا چیزی را که حلال بوده، حرام می‌دانید یا خیر؛ و چیزی را که حرام بوده، اکنون حلال می‌دانید یا خیر[۱۳].
  7. رسول خدا (ص) فرمود: پس از من امتم دچار چهار فتنه خواهند شد. در اولین فتنه، خون‌ریزی خواهد شد و در فتنه دوم علاوه بر خونریزی، اموال نیز از بین خواهد رفت و در سومین فتنه هم خونریزی خواهد بود، هم به تاراج رفتن اموال و هم بی‌حرمتی نسبت به زنان حلال شمرده خواهد شد. چهارمین فتنه، فتنه‌ای خواهد بود کور و کرکننده است و همگان را فرا گیرد و چون کشتی‌ای که در دریایی طوفانی گرفتار آمده، از آن نمی‌توان رهایی یافت، این فتنه از شام (سوریه) شروع می‌شود و سرزمین عراق را فرا می‌گیرد و اثرات آن فتنه تا جزیره(العرب) نیز خواهد رسید و مردم در آن بلاها مانند پوستی که دباغی شود در فشار قرار خواهند گرفت تا جایی که امان همه را خواهد برید. از هر گوشه‌ای که آن فتنه را دفع کنند، از سویی دیگر سر برخواهد آورد[۱۴] و در روایتی دیگر رسول خدا فرمود: در چنین روزگاری مردن بهتر از حیات خواهد بود.
  8. در روایت دیگری چنین آمده است: آن‌گاه فتنه‌ای پدید می‌آید، به گونه‌ای که خانه‌ای نیست که فتنه داخل آن نشده باشد و مسلمانی نیست که سیلی آن را به صورت خود لمس نکرده باشد، تا آنکه مردی از خاندان من ظهور نماید[۱۵]. در احادیث متعددی از فتنه فراگیر در آخرالزمان یاد شده است. فتنه‌ای که در هر خانه‌ای خواهد رفت و گریبان هر مسلمانی را خواهد گرفت[۱۶].
  9. در حدیث دیگری فرمود: فتنه‌ای برپا خواهد شد. آنگونه که بدن انسان می‌میرد، دل مؤمنان در آن فتنه‌ها خواهد مرد. مانند شب تار و دود همگان را فراگیرد، در طول یک روز و به فاصله یک صبح تا شام، انسان دین خود را از دست می‌دهد و بسیاری در این فتنه‌ها و آزمایش‌ها دین خود را به دنیا خواهند فروخت[۱۷].
  10. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پنج فتنه در امت رسول خدا (ص) به وقوع خواهد پیوست که در پنجمین فتنه، از شدت آن عقل‌های مردم زایل شده و مردم مانند بهائم و چهارپایان خواهند بود. در موضوع عقل گفته شد که زایل شدن عقول در آخرالزمان بدان معنی نیست که انسان‌ها مانند دیوانه‌های زنجیری بشوند، بلکه با توجه به مفهوم حقیقی عقل، جامعه‌ای پیش خواهد آمد که بسیاری از کرامت‌های انسانی از میان خواهد رفت و مردم صرفاً در پی به دست آوردن و آباد ساختن دنیا هستند و تنها چیزی که بدان نمی‌اندیشند آخرت دست![۱۸].
  11. رسول خدا (ص) فرمود: پس از رحلت من از میان شما، پنج فتنه رخ می‌دهد که آخرین فتنه، فتنه سفیانی است. این فتنه‌ها از مدینه، مکه، یمن و شام (سوریه) برمی‌خیزد و فتنه سفیانی از سرزمین شام برخواهد خاست. در برخی روایات، در زمان نزدیک ظهور، فتنه‌ای پیش‌بینی شده که در ابتدا در نظر مردم بی‌اهمیت جلوه می‌کنند و خیلی به آن توجه نمی‌کنند. اما همین فتنه بی‌ارزش کم کم پا می‌گیرد و به معضلی مهم تبدیل می‌شود، به گونه‌ای که دیگر مهار کردن آن ممکن نخواهد بود، در پی سرکوب آن از سویی، از سوی دیگر سر برمی‌آورد. در این بین نوای آسمانی به نام حضرت مهدی (ع) بلند می‌شود و حضرت ظهور خواهد نمود[۱۹].
  12. امام رضا (ع) فرمود: فتنه‌ای ناشنوا و ناشنوا‌کننده روی خواهد داد و آن امتحان بزرگی خواهد بود. مردم در آن فتنه آزمایش می‌شوند، آنگونه که زرگران طلا را می‌آزمایند و خالص می‌کنند. این فتنه در زمان غیبت فرزند چهارم من (حضرت قائم (ع)) رخ می‌دهد که مردان تیزبین و زیرکی که از فرط دقت موی را از میان می‌شکافند، باز هم به اشتباه و خطا گرفتار خواهند شد. در آن زمان فقط دوستان و شیعیان حقیقی ما نجات می‌یابند و دوستان بسیار صمیمی یکدیگر را رها خواهند کرد. مؤمنان راستین در آن روزگار از غیبتش در اندوه و غم به سر می‌برند و از ندیدن ایشان حسرت می‌خورند و حیرانند. سپس حضرت سر مبارک را به زیر انداخت و دوباره سربلند نمود و فرمود: پدر و مادرم فدای او باد!... نام او را از آسمان ندا خواهند داد که همه مردم از دور و نزدیک، یکسان خواهند شنید. این ندا نوید رحمت برای شیعیان، و برای کافران وعده عذاب خواهد بود. در حدیثی امام جواد (ع) فرمود: زمانی خواهد رسید که امام شما از دیدگان‌تان مخفی خواهد بود، پس بدا به حال کسانی که از این غیبت به شک و تردید بیفتند و خوشا به حال کسانی که دین خود را حفظ نموده و از فتنه‌ها دوری گزینند، زیرا در آن زمان فتنه‌هایی رخ خواهد داد که همگان، حتی بزرگان مردم نیز در آن گرفتار می‌شوند، فتنه‌هایی که کوه‌های سخت را جا به جا می‌کند![۲۰].[۲۱]

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۱.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۱.
  3. ر. ک: ملاحم و فتن.
  4. نهج البلاغه، حکمت ۱: «كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ»
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۱.
  6. کنز العمال، حدیث ۳۰۸۵۰.
  7. کنز العمال، حدیث ۳۱۱۹۵.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۷۳.
  9. یأتی، ص ۱۴۷.
  10. همان.
  11. غیبت نعمانی، ص ۱۹۷.
  12. روضة کافی، ج ۸، ص ۲۶۴.
  13. یأتی، ص ۱۷۹.
  14. کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۱ و معجم احادیث الامام مهدی، ج ۱، ص ۸۸ و ملاحم، ص ۳۹.
  15. موعود نامه، ص ۵۳۲.
  16. یأتی، ص ۱۹۳ و ملاحم، ۲۳.
  17. یأتی، ص ۲۳۸ و ۵۰۷.
  18. ملاحم، ص ۲۰ - ۲۱. ر. ک: عقل.
  19. ملاحم: ۴۷ و ۶۰.
  20. یأتی، ص ۵۰۴ و ۵۰۷. غیبت نعمانی، ص ۱۸۶.
  21. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان. ص ۴۴۹.