مکه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


'''مکه و کعبه''' مقدس‌ترین مکان بر روی کره [[زمین]] است که به [[دست حضرت]] ابرهیم و اسماعیل{{ع}} بنا شده است. زادگاه [[پیامبر خاتم]]{{صل}} در [[آخرالزمان]] بستر حوادث مهمی است که به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} منجر می‌شود.
'''مکه و کعبه''' مقدس‌ترین مکان بر روی کره [[زمین]] است که به [[دست حضرت]] ابرهیم و اسماعیل {{ع}} بنا شده است. زادگاه [[پیامبر خاتم]] {{صل}} در [[آخرالزمان]] بستر حوادث مهمی است که به [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} منجر می‌شود.


== مقدمه ==
== مقدمه ==
مکه مقدس‌ترین [[شهر]] در روی [[زمین]] که [[مسجد الحرام]] و خانه [[کعبه]] در آن است. [[تاریخ]] بنا و آبادی آن به زمان [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} و فرزندش [[اسماعیل]] بازمی‌گردد که سال ورود [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} به این سرزمین ـ حسب آن‌چه که در [[تورات]] آمده ـ سال ۱۸۹۲ پیش از میلاد بوده است. از امتیازات آن [[شهر]] این است که هرکس بدان در می‌آید، در [[امان]] است<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۷۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۹۲.</ref>
مکه مقدس‌ترین [[شهر]] در روی [[زمین]] که [[مسجد الحرام]] و خانه [[کعبه]] در آن است. [[تاریخ]] بنا و آبادی آن به زمان [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} و فرزندش [[اسماعیل]] بازمی‌گردد که سال ورود [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} به این سرزمین ـ حسب آن‌چه که در [[تورات]] آمده ـ سال ۱۸۹۲ پیش از میلاد بوده است. از امتیازات آن [[شهر]] این است که هرکس بدان در می‌آید، در [[امان]] است<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۷۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۹۲.</ref>


[[مکه]] زادگاه [[پیامبر اسلام]] {{صل}} است و خانه [[کعبه]] در [[مسجد الحرام]]، در این [[شهر]] واقع شده است. [[مکه]] به خاطر [[مسجد الحرام]] و [[کعبه]] که [[قبله]] تمام [[مسلمین]] است، همیشه مورد توجه [[مسلمانان]] بوده است. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} هنگامی که در بستر [[شهادت]] بودند در ضمن [[وصیت]] خود فرمود: شما را به [[خدا]]، شما را به [[خدا]]! تا زنده هستید خانه پروردگارتان را خالی مگذارید، زیرا اگر چنین کنید، مهلت داده نخواهید شد (و [[بلا]] شما را فرا خواهد گرفت)<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۵۷.</ref>.
[[مکه]] زادگاه [[پیامبر اسلام]] {{صل}} است و خانه [[کعبه]] در [[مسجد الحرام]]، در این [[شهر]] واقع شده است. [[مکه]] به خاطر [[مسجد الحرام]] و [[کعبه]] که [[قبله]] تمام [[مسلمین]] است، همیشه مورد توجه [[مسلمانان]] بوده است. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} هنگامی که در بستر [[شهادت]] بودند در ضمن [[وصیت]] خود فرمود: شما را به [[خدا]]، شما را به [[خدا]]! تا زنده هستید خانه پروردگارتان را خالی مگذارید، زیرا اگر چنین کنید، مهلت داده نخواهید شد (و [[بلا]] شما را فرا خواهد گرفت)<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۵۷.</ref>.


== مکه و حوادث آخرالزمان ==
== مکه و حوادث آخرالزمان ==
[[شهر]] [[مکه]] در [[آخرالزمان]] [[شاهد]] حوادث بسیاری خواهد بود که به فراوانی در [[احادیث]] [[ملاحم و فتن]] و [[احادیث]] [[آخرالزمان]] از آن یاد شده است.
[[شهر]] [[مکه]] در [[آخرالزمان]] [[شاهد]] حوادث بسیاری خواهد بود که به فراوانی در [[احادیث]] [[ملاحم و فتن]] و [[احادیث]] [[آخرالزمان]] از آن یاد شده است.


[[حضرت قائم]]{{ع}} ابتدای [[قیام]] خویش را از کنار خانه [[کعبه]] در این [[شهر]] آغاز می‌‌کند و از [[یاران]] خویش در کنار [[مقام ابراهیم]] [[بیعت]] می‌‌ستاند. در کنار [[کعبه]] به تمامی [[مردم]] [[دنیا]] [[پیام]] می‌‌دهد و آنان را از [[ظهور]] خویش [[آگاه]] می‌‌نماید. [[مکه]] در [[آخرالزمان]] و [[پس از ظهور]] حضرت [[شاهد]] جنگ‌های فراوانی خواهد بود. در [[روایات]] از مردی یاد شده که از [[حبشه]] می‌‌آید و [[کعبه]] را سنگ به سنگ ویران می‌‌سازد<ref>ر.ک: حبشه.</ref>.
[[حضرت قائم]] {{ع}} ابتدای [[قیام]] خویش را از کنار خانه [[کعبه]] در این [[شهر]] آغاز می‌‌کند و از [[یاران]] خویش در کنار [[مقام ابراهیم]] [[بیعت]] می‌‌ستاند. در کنار [[کعبه]] به تمامی [[مردم]] [[دنیا]] [[پیام]] می‌‌دهد و آنان را از [[ظهور]] خویش [[آگاه]] می‌‌نماید. [[مکه]] در [[آخرالزمان]] و [[پس از ظهور]] حضرت [[شاهد]] جنگ‌های فراوانی خواهد بود. در [[روایات]] از مردی یاد شده که از [[حبشه]] می‌‌آید و [[کعبه]] را سنگ به سنگ ویران می‌‌سازد<ref>ر. ک: حبشه.</ref>.


در روایتی پیشاپیش [[ظهور]] حضرت از [[جنگ]] در [[مکه]] چنین یاد شده: [[حج]] گذاران با هم مشغول [[حج]] هستند و پس از [[عرفه]] به منی می‌‌روند، در آنجا مانند شخصی که سگ او را گزیده باشد، دیوانه‌وار به [[جان]] هم می‌‌افتند و به [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] می‌‌پردازند، تا جایی که [[خون]] گردنه را خواهد گرفت [[مهدی]]{{ع}} در آن حال صورت خود را بر [[کعبه]] نهاده و [[اشک]] از چشمان او جاری است. [[مردم]] به سوی او می‌‌روند و از او درخواست می‌‌کنند که بیاید تا با او [[بیعت]] کنند. آنگاه حضرت می‌‌فرماید: وای بر شما! چه پیمان‌ها که بستید و سپس آن را شکستید و چه خون‌های (ناحقی) که ریختید و با کراهت و ([[ناراحتی]]) با آنان [[بیعت]] خواهد کرد. اگر شما در آن زمان بودید، با او [[بیعت]] نمایید زیرا او هدایت‌کننده در [[آسمان]] و [[زمین]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۵۷.</ref>
در روایتی پیشاپیش [[ظهور]] حضرت از [[جنگ]] در [[مکه]] چنین یاد شده: [[حج]] گذاران با هم مشغول [[حج]] هستند و پس از [[عرفه]] به منی می‌‌روند، در آنجا مانند شخصی که سگ او را گزیده باشد، دیوانه‌وار به [[جان]] هم می‌‌افتند و به [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] می‌‌پردازند، تا جایی که [[خون]] گردنه را خواهد گرفت [[مهدی]] {{ع}} در آن حال صورت خود را بر [[کعبه]] نهاده و [[اشک]] از چشمان او جاری است. [[مردم]] به سوی او می‌‌روند و از او درخواست می‌‌کنند که بیاید تا با او [[بیعت]] کنند. آنگاه حضرت می‌‌فرماید: وای بر شما! چه پیمان‌ها که بستید و سپس آن را شکستید و چه خون‌های (ناحقی) که ریختید و با کراهت و ([[ناراحتی]]) با آنان [[بیعت]] خواهد کرد. اگر شما در آن زمان بودید، با او [[بیعت]] نمایید زیرا او هدایت‌کننده در [[آسمان]] و [[زمین]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۵۷.</ref>


پس از [[بیعت]] [[مردم]] با [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]]، و [[فروپاشی]] [[نظام]] [[حاکم]] بر آن، آن حضرت [[قدرت]] را به دست می‌گیرد و بر تشکیلات و مراکز اداره [[جامعه]] مسلط‍‌ می‌شود. برخی از کارهای آن حضرت در [[مکه]] چنین است: بازگرداندن [[مسجد الحرام]] به حدود اصلی خود، بازگرداندن [[مقام ابراهیم]] به [[جایگاه]] اصلی آن، جلوگیری از [[طواف]] مستحبی [[مانع]] از [[طواف]] [[واجب]]، [[کیفر]] دزدان [[خانه خدا]] ([[بنی شیبه]]) و...<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۹۲.</ref>
پس از [[بیعت]] [[مردم]] با [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]]، و [[فروپاشی]] [[نظام]] [[حاکم]] بر آن، آن حضرت [[قدرت]] را به دست می‌گیرد و بر تشکیلات و مراکز اداره [[جامعه]] مسلط‍‌ می‌شود. برخی از کارهای آن حضرت در [[مکه]] چنین است: بازگرداندن [[مسجد الحرام]] به حدود اصلی خود، بازگرداندن [[مقام ابراهیم]] به [[جایگاه]] اصلی آن، جلوگیری از [[طواف]] مستحبی [[مانع]] از [[طواف]] [[واجب]]، [[کیفر]] دزدان [[خانه خدا]] ([[بنی شیبه]]) و...<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۹۲.</ref>
خط ۱۵۸: خط ۱۵۸:
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب کهف]]
* [[اصحاب کهف]]
*اصل
* اصل
* [[اصهب]]
* [[اصهب]]
* [[اعاجم]]
* [[اعاجم]]
خط ۲۰۵: خط ۲۰۵:
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[اندام حضرت]]
* [[اندام حضرت]]
*انصار حضرت
* انصار حضرت
* [[انطاکیه]]
* [[انطاکیه]]
* [[انکار حضرت]]
* [[انکار حضرت]]
خط ۳۱۹: خط ۳۱۹:
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
*پدر حضرت
* پدر حضرت
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
خط ۳۶۶: خط ۳۶۶:
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تمارین]]
* [[تمارین]]
*تمام
* تمام
* [[تمنیحا]]
* [[تمنیحا]]
* [[تناثر نجوم]]
* [[تناثر نجوم]]
خط ۵۴۹: خط ۵۴۹:
* [[دندان حضرت]]
* [[دندان حضرت]]
* [[دو خون]]
* [[دو خون]]
*دو [[غیبت]]
* دو [[غیبت]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوران حیرت]]
* [[دوران حیرت]]
خط ۸۵۹: خط ۸۵۹:
* [[عیسی]]
* [[عیسی]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
*عین
* عین
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار ثور]]
* [[غار ثور]]
خط ۱٬۰۶۷: خط ۱٬۰۶۷:
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد]]
* [[محمد]]
* [[محمد،علی و حسن]]
* [[محمد، علی و حسن]]
* [[محمدیه]]
* [[محمدیه]]
*مخالفان حضرت
* مخالفان حضرت
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخفی بودن ولادت]]
* [[مخفی بودن ولادت]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۸

این مدخل زیرشاخهٔ بحث مکه است. مکه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مکه در قرآن - مکه در حدیث - مکه در نهج البلاغه - مکه در تاریخ اسلامی - مکه در معارف مهدویت - پرسش‌های مرتبط

مکه و کعبه مقدس‌ترین مکان بر روی کره زمین است که به دست حضرت ابرهیم و اسماعیل (ع) بنا شده است. زادگاه پیامبر خاتم (ص) در آخرالزمان بستر حوادث مهمی است که به ظهور حضرت مهدی (ع) منجر می‌شود.

مقدمه

مکه مقدس‌ترین شهر در روی زمین که مسجد الحرام و خانه کعبه در آن است. تاریخ بنا و آبادی آن به زمان حضرت ابراهیم (ع) و فرزندش اسماعیل بازمی‌گردد که سال ورود حضرت ابراهیم (ع) به این سرزمین ـ حسب آن‌چه که در تورات آمده ـ سال ۱۸۹۲ پیش از میلاد بوده است. از امتیازات آن شهر این است که هرکس بدان در می‌آید، در امان است[۱].[۲]

مکه زادگاه پیامبر اسلام (ص) است و خانه کعبه در مسجد الحرام، در این شهر واقع شده است. مکه به خاطر مسجد الحرام و کعبه که قبله تمام مسلمین است، همیشه مورد توجه مسلمانان بوده است. امیر المؤمنین (ع) هنگامی که در بستر شهادت بودند در ضمن وصیت خود فرمود: شما را به خدا، شما را به خدا! تا زنده هستید خانه پروردگارتان را خالی مگذارید، زیرا اگر چنین کنید، مهلت داده نخواهید شد (و بلا شما را فرا خواهد گرفت)[۳].

مکه و حوادث آخرالزمان

شهر مکه در آخرالزمان شاهد حوادث بسیاری خواهد بود که به فراوانی در احادیث ملاحم و فتن و احادیث آخرالزمان از آن یاد شده است.

حضرت قائم (ع) ابتدای قیام خویش را از کنار خانه کعبه در این شهر آغاز می‌‌کند و از یاران خویش در کنار مقام ابراهیم بیعت می‌‌ستاند. در کنار کعبه به تمامی مردم دنیا پیام می‌‌دهد و آنان را از ظهور خویش آگاه می‌‌نماید. مکه در آخرالزمان و پس از ظهور حضرت شاهد جنگ‌های فراوانی خواهد بود. در روایات از مردی یاد شده که از حبشه می‌‌آید و کعبه را سنگ به سنگ ویران می‌‌سازد[۴].

در روایتی پیشاپیش ظهور حضرت از جنگ در مکه چنین یاد شده: حج گذاران با هم مشغول حج هستند و پس از عرفه به منی می‌‌روند، در آنجا مانند شخصی که سگ او را گزیده باشد، دیوانه‌وار به جان هم می‌‌افتند و به جنگ و خون‌ریزی می‌‌پردازند، تا جایی که خون گردنه را خواهد گرفت مهدی (ع) در آن حال صورت خود را بر کعبه نهاده و اشک از چشمان او جاری است. مردم به سوی او می‌‌روند و از او درخواست می‌‌کنند که بیاید تا با او بیعت کنند. آنگاه حضرت می‌‌فرماید: وای بر شما! چه پیمان‌ها که بستید و سپس آن را شکستید و چه خون‌های (ناحقی) که ریختید و با کراهت و (ناراحتی) با آنان بیعت خواهد کرد. اگر شما در آن زمان بودید، با او بیعت نمایید زیرا او هدایت‌کننده در آسمان و زمین است[۵].[۶]

پس از بیعت مردم با حضرت مهدی (ع) در مکه، و فروپاشی نظام حاکم بر آن، آن حضرت قدرت را به دست می‌گیرد و بر تشکیلات و مراکز اداره جامعه مسلط‍‌ می‌شود. برخی از کارهای آن حضرت در مکه چنین است: بازگرداندن مسجد الحرام به حدود اصلی خود، بازگرداندن مقام ابراهیم به جایگاه اصلی آن، جلوگیری از طواف مستحبی مانع از طواف واجب، کیفر دزدان خانه خدا (بنی شیبه) و...[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه
  2. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان

پانویس

  1. ↑ معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۷۵.
  2. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۹۲.
  3. ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۵۷.
  4. ↑ ر. ک: حبشه.
  5. ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.
  6. ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۵۷.
  7. ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۶۶۴.
  8. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۹۲.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=مکه_در_معارف_مهدویت&oldid=1110531»