فرات: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|')
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
خط ۱۵: خط ۱۵:
==فرات در موعودنامه==
==فرات در موعودنامه==
*نام یکی از دو رود بزرگ عراق است. در خبر آمده که روزی [[امام صادق]] {{ع}} از آب فرات نوشید و فرمود باز هم از آن به وی بدهند. پس خدا را ستایش کرد و فرمود: چه برکتی عظیم دارد! اگر مردم به برکات این آب خبر می‌داشتند، دو سوی این رودخانه را خیمه می‌زدند؛ هیچ دردمندی در آن نرود، جز این‌که بهبودی یابد<ref>بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۲۱۲ و ج ۱۰۰، ص ۲۲۸.</ref>.  
*نام یکی از دو رود بزرگ عراق است. در خبر آمده که روزی [[امام صادق]] {{ع}} از آب فرات نوشید و فرمود باز هم از آن به وی بدهند. پس خدا را ستایش کرد و فرمود: چه برکتی عظیم دارد! اگر مردم به برکات این آب خبر می‌داشتند، دو سوی این رودخانه را خیمه می‌زدند؛ هیچ دردمندی در آن نرود، جز این‌که بهبودی یابد<ref>بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۲۱۲ و ج ۱۰۰، ص ۲۲۸.</ref>.  
*در حدیثی از [[پیامبر]] {{صل}} آمده است که: "[[قائم]] {{ع}} ظهور نمی‌کند، مگر پس از آن‌که کافران، پنج رودخانه را به تصرف خود درآورند: سیحون، جیحون، فرات، دجله و نیل"<ref>الزام الناصب، ص ۱۷۸.</ref>. در روایتی آمده که در زمان ظهور حضرت خانه‌های کوفه به کربلا -فرات- متصل می‌شوند<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱.</ref>. در احادیث دیگر از طغیان فرات سخن رفته که به کوچه‌های کوفه وارد می‌شود<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۰؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. صف کشیدن سپاه ترک در کنار فرات و سیراب شدن اسب‌هاشان از فرات نیز در [[روایات]] آمده است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۴۱.</ref>. در درگیری لشکر یکصد و سی هزار نفری [[سفیانی]] با لشکر پنج هزار نفری فرماندهی از بغداد، هفتاد هزار نفر در کنار پل فرات کشته می‌شوند و سه روز، مردم از آب فرات استفاده نمی‌کنند که خون‌آلود و گندیده از اجساد کشته‌ها خواهد بود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۳.</ref>.
*در حدیثی از [[پیامبر]] {{صل}} آمده است که: "[[قائم]] {{ع}} ظهور نمی‌کند، مگر پس از آن‌که کافران، پنج رودخانه را به تصرف خود درآورند: سیحون، جیحون، فرات، دجله و نیل"<ref>الزام الناصب، ص ۱۷۸.</ref>. در روایتی آمده که در زمان ظهور حضرت خانه‌های کوفه به کربلا -فرات- متصل می‌شوند<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱.</ref>. در احادیث دیگر از طغیان فرات سخن رفته که به کوچه‌های کوفه وارد می‌شود<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۰؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. صف کشیدن سپاه ترک در کنار فرات و سیراب شدن اسب‌هاشان از فرات نیز در [[روایات]] آمده است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۴۱.</ref>. در درگیری لشکر یکصد و سی هزار نفری [[سفیانی]] با لشکر پنج هزار نفری فرماندهی از بغداد، هفتاد هزار نفر در کنار پل فرات کشته می‌شوند و سه روز، مردم از آب فرات استفاده نمی‌کنند که خون‌آلود و گندیده از اجساد کشته‌ها خواهد بود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۳.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۴

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • آب فرات و خاک کربلا، هر دو یادآور عاشورایند و هر دو، در الهام‌بخشی، مؤثّر و کارساز، و هر دو، مورد تشویق و ترغیب اهل بیت و ائمه(ع)، و هر دو، مقدس و مبارک و عزیز. در حدیثی، رود فرات و رود نیل، رودهای مؤمن به حساب آمده است: «نَهرانِ مؤمنانِ ونَهرانِ کافِران، فالمؤمنان: الفراتُ ونیلُ مصر»[۱] و در حدیثی، فرات، نهری بهشتی به حساب آمده است: «أَربعه أَنهارٍ من الجنّه: الفرات»[۲] و چه پاداش‌های عظیم، بیان شده است برای زائران قبر حسین بن علی(ع) که در فرات، وضو بگیرند و غسل کنند و با وقار و آرامش، به زیارت آن حضرت شرفیاب شوند[۳] همچنین، برداشتن کام نوزاد با آب فرات و چشاندن آب مقدس این نهر بهشتی به کودکانی که بناست با محبت و ولایت خاندان وحی و اهل بیت پیامبر(ع) بزرگ شوند و تربیت عاشورایی یابند، امری است که دستور اکید ائمه(ع) است[۴].
  • در روایات، از آب فرات، به عنوان آب بهشتی، ساحل وادی ایمن، آب گوارا و مَعین پر برکت، عزیزترین آب‌های دنیا و آخرت، و ... یاد شده است. [۵]. امام صادق(ع) به "سلیمان بن هارون بجلّی" فرمود: «ما اظُنّ احداً یُحَنِّکُ بماء الفراتِ الّا أَحبَّنا أَهلَ البَیتْ»[۶] و یا به این تعبیر که: «من شَرِبَ مِن ماء الفراتِ وحَنَّکَ به فإِنّه یُحِبُّنا أَهلَ البیت»[۷] هرکس از آب فرات بنوشد یا کام خود را با آن برگیرد، حتماً دوستدار ما اهل بیت(ع) خواهد بود. ایجاد پیوند با کربلا و اهل بیت(ع) با آب فرات، از آغاز حیات شروع می‌شود و فرات، آبِ حیاتِ جان‌های مستعد می‌گردد و در خط صحیح می‌کشاند و هدایت می‌کند. در مورد تربت حسین بن علی(ع) هم از ائمه(ع) نقل کردیم که به فرموده ائمه(ع)، تربت قبر سیدالشهدا(ع) هم، فضیلت و قداست دارد و الهام‌دهنده و شفابخش است[۸].
  • امام صادق(ع) به "حارث بن مغیره" فرمود: تربت قبر حسین(ع)، شفابخش و ایمن‌ساز از هر ترس ... در اواخر حدیث، راوی می‌پرسد: چگونه تربتش امن از هر ترس است؟ می فرماید: هر وقت، از سلطان یا غیر او ترسیدی، هنگام خروج از خانه ات، همراه خود از خاکِ قبر حسین(ع) داشته باش ...[۹] با الهام از کربلا و خاک قبر سالار شهیدان و آن آزاد مرد شجاع، نباید از هیچ سلطه و نیروی خود کامه‌ای و از هیچ امر هراس‌انگیزی وحشت داشت! ...[۱۰].

فرات در موعودنامه

  • نام یکی از دو رود بزرگ عراق است. در خبر آمده که روزی امام صادق (ع) از آب فرات نوشید و فرمود باز هم از آن به وی بدهند. پس خدا را ستایش کرد و فرمود: چه برکتی عظیم دارد! اگر مردم به برکات این آب خبر می‌داشتند، دو سوی این رودخانه را خیمه می‌زدند؛ هیچ دردمندی در آن نرود، جز این‌که بهبودی یابد[۱۱].
  • در حدیثی از پیامبر (ص) آمده است که: "قائم (ع) ظهور نمی‌کند، مگر پس از آن‌که کافران، پنج رودخانه را به تصرف خود درآورند: سیحون، جیحون، فرات، دجله و نیل"[۱۲]. در روایتی آمده که در زمان ظهور حضرت خانه‌های کوفه به کربلا -فرات- متصل می‌شوند[۱۳]. در احادیث دیگر از طغیان فرات سخن رفته که به کوچه‌های کوفه وارد می‌شود[۱۴]. صف کشیدن سپاه ترک در کنار فرات و سیراب شدن اسب‌هاشان از فرات نیز در روایات آمده است[۱۵]. در درگیری لشکر یکصد و سی هزار نفری سفیانی با لشکر پنج هزار نفری فرماندهی از بغداد، هفتاد هزار نفر در کنار پل فرات کشته می‌شوند و سه روز، مردم از آب فرات استفاده نمی‌کنند که خون‌آلود و گندیده از اجساد کشته‌ها خواهد بود[۱۶][۱۷].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۱۵.
  2. ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۱۵.
  3. ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۷۷، احادیث: ۱، ۳، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰.
  4. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۲۲۵-۲۲۹.
  5. ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۱۳، احادیثِ ۱ تا ۱۰.
  6. ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص۳۱۴، حدیث۲.
  7. ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص۳۱۴، حدیث ۷ و ۹.
  8. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۲۲۵-۲۲۹.
  9. ↑ امالی، شیخ طوسی چاپ نجف، ج۱، ص ۳۲۵.
  10. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۲۲۵-۲۲۹.
  11. ↑ بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۲۱۲ و ج ۱۰۰، ص ۲۲۸.
  12. ↑ الزام الناصب، ص ۱۷۸.
  13. ↑ ارشاد مفید، ص ۳۴۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱.
  14. ↑ ارشاد مفید، ص ۳۴۰؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.
  15. ↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۴۱.
  16. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.
  17. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۳.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=فرات&oldid=170669»