جبرئیل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جبرئیل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یکی از دیدگاه های مشهور بین دانشمندان مسلمان این است که جبرئیل همان روح القدس است. دلیل این مطلب را آیه ۱۰۲ سوره نحل ذکر کرده اند: ﴿قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ [۳] در آیه ۹۷ سوره بقره نیز آمده است: ﴿قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ [۴]. همچنین در قرآن با نام‏‌های ﴿الرُّوحَ[۵]، ﴿الرُّوحُ الأَمِينُ [۶]، ﴿شَدِيدُ الْقُوَى[۷] و ﴿رَسُولٍ كَرِيمٍ [۸] از او یاد شده است[۹].
  • روایاتی چند، از نقش آن فرشته بزرگ الهی در قیام عظیم و جهانی‏ حضرت مهدی(ع)‏، به روشنی سخن گفته و از او به عنوان نخستین کسی که با حضرت مهدی(ع) بیعت خواهد کرد، نام برده‌‏اند[۱۰].
  • در بعضی از روایات گفته شده: او به همراه گروه بزرگی از فرشتگان، هنگام ظهور در محضر واپسین حجّت الهی حاضر شده و به یاری آن حضرت خواهند شتافت. امام صادق(ع) در قسمتی از یک روایت طولانی فرمود: نخستین کس که با او بیعت می‌‏کند، حضرت جبرئیل است[۱۱][۱۲].

این، بدان معناست که یکی از امدادهای غیبی خداوند سبحانه و تعالی در آن قیام جهانی، یاری دادن جبرئیل به حضرت مهدی(ع)‏ است. همان‏گونه که این فرشته بزرگ الهی، به یاری پیامبران دیگر نیز آمده بود[۱۳].

واژه‌شناسی لغوی

جبرئیل در قرآن

عناوین و اوصاف جبرئیل

روح

رسول

شدید القُوی

ذومِرّة

کریم

مَکین

مُطاع

امین

مأموریت‌های اصلی و عمومی جبرئیل

نازل کردن وحی

آموزش

رساندن بشارت های خداوند به اولیای الهی

یاری رساندن به پیامبران و پیروانشان

مأموریت‌های فرعی و موردی جبرئیل

چگونگی دیده شدن جبرئیل

فضایل جبرئیل

دارا بودن مقام سدره المنتهی

حیات‌بخشی

ایمنی از مرگ عمومی

منسوب شدن به خدا

شفاعت

دشمنی یهود با جبرئیل

جبرئیل در موعودنامه

  • کلمه‌ای عبری به‌معنای "بنده خدا" است. نام فرشته وحی و از بزرگان ملائکه است که بر همه انبیاء یا اولوالعزم از آن‌ها، یا بر بعضی از غیر اولوالعزم نیز نازل می‌شده و وحی خداوند را به آن‌ها ابلاغ می‌نموده است. نقل است که وی پنجاه بار بر حضرت ابراهیم (ع)، چهار صد بار بر موسی (ع)، ده بار بر عیسی (ع) و بیست و چهار هزار بار بر حضرت محمد (ص) فرود آمده است[۱۴]. این نام سه بار در قرآن مجید آمده است[۱۵]. از حضرت رسول (ص) آمده است که جبرئیل از همه فرشتگان برتر است[۱۶]. آیه ١٩ تا ٢٣ سوره مبارکه تکویر، صریح است در این‌که فرشته وحی، پیک محترمی است و در نزد خداوند، مکانت دارد و در میان ملائک مطاع و پیش خدا، امین است و نیز صریح است در این‌که حضرت رسول (ص) او را بالعیان دیده است[۱۷]. امام صادق (ع) فرمود: هرگاه جبرئیل به نزد پیامبر (ص) می‌آمد، مانند بردگان در برابر آن حضرت می‌نشست و بدون اذن، بر حضرتش وارد نمی‌شد[۱۸].
  • امام صادق (ع) فرمود: "نخستین کسی که با قائم (ع) بیعت خواهد نمود، جبرئیل است. او در چهره پرنده سفیدی از آسمان فرود می‌آید و با آن حضرت دست بیعت می‌دهد. ان‌گاه یک پا بر بیت الله، و پای دیگر به بیت المقدس می‌گذارد و با ندای زیبا و رسایی که همگان آن را می‌شنوند، می‌گوید: ﴿أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ[۱۹]؛ فرمان خدا رسید، پس آن را به شتاب نخواهید[۲۰].
  • مفضل بن عمر از امام صادق (ع) روایت کرده که فرموده‌اند: آن‌گاه که خداوند به حضرت قائم (ع) اجازه خروج دهد... خداوند جبرئیل را می‌فرستد که نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می‌آید و می‌گوید: به چه چیز مردم را می‌خوانی‌؟ حضرت دعوت خود را به او خبر می‌دهد. جبرئیل می‌گوید: من نخستین کسی هستم که با تو بیعت می‌کنم، دست خویش را برای بیعت باز کن، پس دست به دست آن حضرت می‌گذارد[۲۱].
  • همچنین از روایاتی استفاده می‌شود که صدای آسمانی که از نشانه‌های حتمی ظهور است و مردم را دعوت به پیروی از حق می‌کند، ندا و صدای حضرت جبرئیل است.
  • محمد بن مسلم روایت می‌کند: گوینده‌ای از آسمان، قائم را به نام صدا می‌زند، به‌طوری که مردم شرق و غرب آن را می‌شنوند و از وحشت آن، هرکس ایستاده، روی زمین می‌نشیند و هر کس نشسته برمی‌خیزد، و آن صدای جبرئیل امین است[۲۲].
  • امام باقر (ع) نیز فرمود: وقتی مهدی (ع) قیام کند، جبرئیل در سمت راست او حرکت می‌کند[۲۳].
  • پس از این‌که حضرت مهدی (ع) متولد شد، امام عسکری (ع)، ان حضرت را به جبرئیل (روح القدس) که به صورت پرنده‌ای ظاهر شده بود، داد تا از او مواظبت کند و هر چهل روز یک بار، به نزد آن‌ها بیاورد[۲۴][۲۵].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع وابسته به جبرئیل

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. جمالی، احمد، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۹، ص: ۴۹۶ - ۵۱۶.
  2. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۹ - ۱۵۰.
  3. بگو آن (قرآن) را روح القدس از سوی پروردگارت نازل کرده است؛ سوره نحل، آیه: ۱۰۲.
  4. بگو هرکس دشمن جبرئیل شد بداند که جبرئیل آن (قرآن) را به دستور الهی بر دل تو نازل کرده است؛ سوره بقره، آیه: ۹۷.
  5. سوره غافر، آیه: ۱۵.
  6. سوره شعراء، آیه:۱۹۳.
  7. سوره نجم، آیه:۵.
  8. سوره تکویر، آیه:۱۹.
  9. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۹ - ۱۵۰.
  10. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۹ - ۱۵۰.
  11. " أَوَّلُ‏ مَنْ‏ يُبَايِعُهُ‏ جَبْرَئِيل‏‏‏‏‏‏‏"، علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۰۴؛ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۴، ص ۱۸۴، ح ۳
  12. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۹ - ۱۵۰.
  13. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۴۹ - ۱۵۰.
  14. معارف و معاریف، ج ۴، ص ۹۴.
  15. سوره بقره، ۹۷ و ۹۸؛ سوره تحریم، ۴؛ سوره شعراء، ۱۹۳.
  16. بحار الانوار، ج ۵۹، ص ۲۵۸.
  17. معارف و معاریف، ج ۴، ص ۹۵.
  18. بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۵۶.
  19. سوره نحل، ۱.
  20. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵.
  21. مهدی موعود، علی دوانی، ص ۱۱۵۴.
  22. غیبة طوسی، ۲۷۴.
  23. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.
  24. منتهی الآمال، باب ۱۴، فصل ۱.
  25. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۲۴۱.