زیارت عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'بویژه' به 'به‌ویژه')
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''زیارت عاشورا''' از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، [[امام حسین]]{{ع}} را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۹۹.</ref>.  
'''زیارت عاشورا''' از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، [[امام حسین]]{{ع}} را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۹۹.</ref>.  


==مقدمه==
==مقدمه==
* متن این زیارتنامه را [[امام باقر]]{{ع}} به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.<ref>مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین</ref> محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر [[اهل بیت]]، به‌ویژه [[امام حسین]]{{ع}} و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان [[پیامبر]] از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان [[شیعه]] و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر [[اهل بیت]] را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر [[تولی]] و [[تبری]] به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و [[برائت]] و [[ولایت]] و محبّت و عداوت [[شیعه]]، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط [[اهل بیت]] و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت [[اهل بیت]] است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۹۹.</ref>.
* متن این زیارتنامه را [[امام باقر]]{{ع}} به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.<ref>مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین</ref> محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر [[اهل بیت]]، به‌ویژه [[امام حسین]]{{ع}} و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان [[پیامبر]] از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان [[شیعه]] و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر [[اهل بیت]] را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر [[تولی]] و [[تبری]] به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و [[برائت]] و [[ولایت]] و محبّت و عداوت [[شیعه]]، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط [[اهل بیت]] و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت [[اهل بیت]] است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۹۹.</ref>.
==زیارت عاشورا در موعودنامه==
==زیارت عاشورا در موعودنامه==
*زیارت مخصوص [[امام حسین]] {{ع}} است که در دو قسمت از آن، از خونخواهی حسین {{ع}} در رکاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خبر می‌دهد: {{عربی|"أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ {{صل}}}} و {{عربی|" َ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ "}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>. مرحوم محدث نوری حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!، شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!، شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!"<ref>نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۹۰.</ref>.
*زیارت مخصوص [[امام حسین]] {{ع}} است که در دو قسمت از آن، از خونخواهی حسین {{ع}} در رکاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خبر می‌دهد: {{عربی|"أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ {{صل}}}} و {{عربی|" َ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ "}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>. مرحوم محدث نوری حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!، شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!، شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!"<ref>نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۰.</ref>.
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
* [[امام مهدی درباره خواندن زیارت عاشورا چه می‌فرماید؟ (پرسش)]]
* [[امام مهدی درباره خواندن زیارت عاشورا چه می‌فرماید؟ (پرسش)]]

نسخهٔ ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۰۱

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند[۱].

مقدمه

  • متن این زیارتنامه را امام باقر(ع) به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.[۲] محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر اهل بیت، به‌ویژه امام حسین(ع) و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان پیامبر از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان شیعه و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر اهل بیت را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر تولی و تبری به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و برائت و ولایت و محبّت و عداوت شیعه، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط اهل بیت و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت اهل بیت است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند[۳].

زیارت عاشورا در موعودنامه

  • زیارت مخصوص امام حسین (ع) است که در دو قسمت از آن، از خونخواهی حسین (ع) در رکاب حضرت مهدی (ع) خبر می‌دهد: "أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ (ص) و " َ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ "[۴]. مرحوم محدث نوری حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که حضرت مهدی (ع) به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!، شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!، شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!"[۵][۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۹۹.
  2. ↑ مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین
  3. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۹۹.
  4. ↑ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
  5. ↑ نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.
  6. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۰.


برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=زیارت_عاشورا&oldid=192480»