اثبات وجود امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'وجود حضرت مهدی' به 'وجود امام مهدی')
خط ۱۳: خط ۱۳:
*[[دانشمندان]] [[امامیه]] [[ضرورت وجود امام]] زمان {{ع}} را همانند [[ضرورت نبوت]] می‌دانند تا [[جامعۀ انسانی]] بی معلم و مربی نشود و [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]] {{صل}} بی [[مفسر]] نمانَد، چراکه اگر [[زمین]] از [[حجت خدا]] بی نصیب گردد، وصول [[فیض الهی]] به زمینیان پایان می‌پذیرد و هر چه در [[زمین]] است از میان می‌رود. [[امام زمان]] {{ع}} با داشتن [[مقام]] [[ولایت باطنی]] و [[وساطت فیض]]، [[صاحب]] [[شب قدر]] در روزگار ما است که [[فرشتگان]] در شب قدرِ هر سال بر [[قلب]] [[مبارک]] آن جناب نازل می‌شوند و تقدیرات یکساله را نزد وی می‌آورند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۴-۶۵.</ref>.
*[[دانشمندان]] [[امامیه]] [[ضرورت وجود امام]] زمان {{ع}} را همانند [[ضرورت نبوت]] می‌دانند تا [[جامعۀ انسانی]] بی معلم و مربی نشود و [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]] {{صل}} بی [[مفسر]] نمانَد، چراکه اگر [[زمین]] از [[حجت خدا]] بی نصیب گردد، وصول [[فیض الهی]] به زمینیان پایان می‌پذیرد و هر چه در [[زمین]] است از میان می‌رود. [[امام زمان]] {{ع}} با داشتن [[مقام]] [[ولایت باطنی]] و [[وساطت فیض]]، [[صاحب]] [[شب قدر]] در روزگار ما است که [[فرشتگان]] در شب قدرِ هر سال بر [[قلب]] [[مبارک]] آن جناب نازل می‌شوند و تقدیرات یکساله را نزد وی می‌آورند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۴-۶۵.</ref>.
==دیدگاه [[شیعه]] و [[اهل سنت]]==
==دیدگاه [[شیعه]] و [[اهل سنت]]==
*[[اعتقاد]] به [[وجود حضرت مهدی]] {{ع}} و [[قیام جهانی]] وی به [[اعتقاد]] [[شیعه]] دنبالۀ خط اصیل [[امامت]] و [[ولایت]] است و از این گذر از ضروریات [[مذهب شیعه]] است و حتی برخی [[علمای شیعه]] آن را از [[ضروریات اسلام]] شمرده‌اند و در [[نصوص]] بسیاری مورد [[تأیید]] و تأکید واقع شده، به طوری که اصلا قابل تردید نیست. مهم‌ترین [[دلیل]] بر [[وجود حضرت مهدی]] {{ع}} [[روایات]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] {{ع}} است که در مورد هیچ یک از موضوعات مسلّم و غیرقابل تردید [[اسلامی]]، این اندازه [[حدیث]] و [[روایت]] وارد نشده است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۹-۱۱۱؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۴-۶۵.</ref>.
*[[اعتقاد]] به [[وجود امام مهدی]] {{ع}} و [[قیام جهانی]] وی به [[اعتقاد]] [[شیعه]] دنبالۀ خط اصیل [[امامت]] و [[ولایت]] است و از این گذر از ضروریات [[مذهب شیعه]] است و حتی برخی [[علمای شیعه]] آن را از [[ضروریات اسلام]] شمرده‌اند و در [[نصوص]] بسیاری مورد [[تأیید]] و تأکید واقع شده، به طوری که اصلا قابل تردید نیست. مهم‌ترین [[دلیل]] بر [[وجود امام مهدی]] {{ع}} [[روایات]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] {{ع}} است که در مورد هیچ یک از موضوعات مسلّم و غیرقابل تردید [[اسلامی]]، این اندازه [[حدیث]] و [[روایت]] وارد نشده است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۹-۱۱۱؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۴-۶۵.</ref>.
*نظریۀ غالب [[اهل تسنن]] این است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} هنوز به [[دنیا]] نیامده است؛ ولی برخی علمای [[اهل سنت]] همانند [[شیعیان]] معتقدند او به [[دنیا]] آمده و هم اکنون زنده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۴.</ref>.
*نظریۀ غالب [[اهل تسنن]] این است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} هنوز به [[دنیا]] نیامده است؛ ولی برخی علمای [[اهل سنت]] همانند [[شیعیان]] معتقدند او به [[دنیا]] آمده و هم اکنون زنده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۴.</ref>.
==[[دلایل]] [[وجود امام]]==
==[[دلایل]] [[وجود امام]]==
*[[دلایل]] محکم و روشن [[وجود حضرت مهدی]] {{ع}} را ممکن است در دو [[دلیل]] خلاصه کنیم:
*[[دلایل]] محکم و روشن [[وجود امام مهدی]] {{ع}} را ممکن است در دو [[دلیل]] خلاصه کنیم:
===[[دلایل نقلی]]===
===[[دلایل نقلی]]===
*این اصل که [[مهدی]] [[رهبر موعود]] و [[منجی]] عالم [[بشریت]] است در [[روایات]] به گونه‌ای مورد تأکید قرار گرفته که جای هیچ‌گونه شکی باقی نمی‌گذارد. چهارصد [[حدیث]] تنها از طریق [[اهل سنت]] شمارش شده که به ضمیمۀ [[روایات شیعه]] به بیش از شش هزار [[روایت]] می‌رسد؛ صدها [[روایت]] و [[حدیث]] از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه اهل بیت]] {{ع}} رسیده است که می‌گوید [[مهدی موعود]] دارای این خصوصیات است: از [[اهل بیت]] است، از [[فرزندان]] [[فاطمه]] است، از [[نسل]] [[حسین]] و نهمین [[فرزند]] آن [[حضرت]] است. و روایاتی که می‌گوید [[جانشینان پیامبر]] {{صل}} [[دوازده نفر]] هستند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰. </ref>.
*این اصل که [[مهدی]] [[رهبر موعود]] و [[منجی]] عالم [[بشریت]] است در [[روایات]] به گونه‌ای مورد تأکید قرار گرفته که جای هیچ‌گونه شکی باقی نمی‌گذارد. چهارصد [[حدیث]] تنها از طریق [[اهل سنت]] شمارش شده که به ضمیمۀ [[روایات شیعه]] به بیش از شش هزار [[روایت]] می‌رسد؛ صدها [[روایت]] و [[حدیث]] از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه اهل بیت]] {{ع}} رسیده است که می‌گوید [[مهدی موعود]] دارای این خصوصیات است: از [[اهل بیت]] است، از [[فرزندان]] [[فاطمه]] است، از [[نسل]] [[حسین]] و نهمین [[فرزند]] آن [[حضرت]] است. و روایاتی که می‌گوید [[جانشینان پیامبر]] {{صل}} [[دوازده نفر]] هستند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰. </ref>.

نسخهٔ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۸


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اثبات وجود امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ضرورت وجود امام مهدی(ع)

دیدگاه شیعه و اهل سنت

دلایل وجود امام

دلایل نقلی

دلیل علمی

  • تجربه‌ای که مدت زمان هفتاد سال گروهی از مردم با آن زندگی کردند؛ یعنی "غیبت صغری"، باعث شد مردم به تدریج با غیبت آشنا شوند و از طریق وکیلان و یاران مورد وثوق (نواب اربعه) با امام ارتباط‍‌ داشتند و امکان نداشت یک دروغ، هفتاد سال دوام بیاورد و چهار نفر با هماهنگی کامل و یک‌صدا، یک نقش را بازی کنند به گونه‌ای که هیچ‌کس به حقیقت پی نبرد در حالی که این افراد هیچ رابطۀ خاصی با هم نداشته‌اند تا گفته شود در این قضیه تبانی کرده بودند. نکتۀ قابل‌توجه اینکه تمام نامه‌هایی که به وسیلۀ یکایک این چهار نفر از امام (ع) به دست مردم می‌رسید، همه یک خط‍‌ داشت و از نظر روش انشاء یکسان بود؛ بنابراین، در پس پرده، یک حقیقت ثابت و یک موجود اصیلی وجود داشته و تحلیل غیبت صغرای امام (ع) می‌تواند به صورت یک دلیل علمی، واقعیت و ثبوت و وجود امام مهدی (ع) و ولادت و زندگی و غیبت او را ثابت کند[۱۰].
  • علاوه بر اینکه در عصر غیبت بسیاری از علما و مؤمنین به خدمت آن حضرت رسیده‌اند و این خود دلیلی بر وجود آن حضرت است[۱۱].

نتیجه گیری

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۶۳.
  2. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۶۴-۶۵.
  3. ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۹-۱۱۱؛ فرهنگ شیعه، ص ۶۴-۶۵.
  4. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۶۴.
  5. ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰.
  6. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۶۵.
  7. ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰.
  8. «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً»، بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۳۱.
  9. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۶۶.
  10. ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰؛ فرهنگ شیعه، ص ۶۶.
  11. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۶۶.
  12. ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰.