پیشگویی غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*مسلمانان به دلیل همین احادیث، [[غیبت]] را برای [[امام مهدی]] {{ع}} ضروری و از جمله خصایص آن حضرت می‌دانستند. لذا بعضی‌ها که از [[مهدویت]] سوءاستفاده کرده و خود را [[مهدی موعود]] معرفی می‌کردند، مقید بودند که تا حدی ویژگی غیبت را نیز برای خود ثابت کنند. سید حمیری می‌گوید: من درباره [[محمد حنفیه]] غلوّ کرده و عقیده داشتم که غایب است. تا مدّتی به این عقیده غلط بودم تا این‌که خداوند بر من منّت نهاد و به وسیله [[امام صادق]] {{ع}} هدایت شدم، و از این عقیده برگشته و توبه کردم. به‌هرحال، مسأله غیبت آن‌چنان بین شیعیان شایع بود که مؤلفان بسیاری درباره آن کتاب‌ها نوشته‌اند. و اما کسانی که قبل از ولادت [[امام زمان]] {{ع}} درباره غیبت کتاب‌هایی نوشته‌اند عبارتند از: [[فضل بن شاذان نیشابوری]] (کتاب اثبات الغیبة)، [[ابوالحسن طائی جرمی]] (الغیبة)، [[حسن بن علی بن ابوحمزه بطائنی]] (الغیبة)، [[ابوالحسن علی بن عمر اعرج]] (الغیبة)، [[ابو علی حسن بن محمد بن سماعة]] (الغیبة)، [[ابوالفضل عباس بن هاشم ناشری]] (الغیبة)، [[ابوالحسن علی بن محمد بن علی سواق]] (الغیبة)، [[ابو اسحاق ابراهیم بن صالح انماطی]] (الغیبة)، [[عبدالله بن جعفر حمیری]] (الغیبة و الحیرة) و (الغیبة و مسائله)، (الفترة و الغیبة)، [[علی بن حسن بن علی بن فضال]] (الغیبة و الملاحم)، [[حافظ نعیم بن حماد]] (الفتن و الملاحم)، [[ابراهیم بن اسحاق احمری]] (الغیبة) و...<ref>در انتظار ققنوس، مقدمه، ص ۱۷.</ref>. | *مسلمانان به دلیل همین احادیث، [[غیبت]] را برای [[امام مهدی]] {{ع}} ضروری و از جمله خصایص آن حضرت می‌دانستند. لذا بعضی‌ها که از [[مهدویت]] سوءاستفاده کرده و خود را [[مهدی موعود]] معرفی می‌کردند، مقید بودند که تا حدی ویژگی غیبت را نیز برای خود ثابت کنند. سید حمیری می‌گوید: من درباره [[محمد حنفیه]] غلوّ کرده و عقیده داشتم که غایب است. تا مدّتی به این عقیده غلط بودم تا این‌که خداوند بر من منّت نهاد و به وسیله [[امام صادق]] {{ع}} هدایت شدم، و از این عقیده برگشته و توبه کردم. به‌هرحال، مسأله غیبت آن‌چنان بین شیعیان شایع بود که مؤلفان بسیاری درباره آن کتاب‌ها نوشته‌اند. و اما کسانی که قبل از ولادت [[امام زمان]] {{ع}} درباره غیبت کتاب‌هایی نوشته‌اند عبارتند از: [[فضل بن شاذان نیشابوری]] (کتاب اثبات الغیبة)، [[ابوالحسن طائی جرمی]] (الغیبة)، [[حسن بن علی بن ابوحمزه بطائنی]] (الغیبة)، [[ابوالحسن علی بن عمر اعرج]] (الغیبة)، [[ابو علی حسن بن محمد بن سماعة]] (الغیبة)، [[ابوالفضل عباس بن هاشم ناشری]] (الغیبة)، [[ابوالحسن علی بن محمد بن علی سواق]] (الغیبة)، [[ابو اسحاق ابراهیم بن صالح انماطی]] (الغیبة)، [[عبدالله بن جعفر حمیری]] (الغیبة و الحیرة) و (الغیبة و مسائله)، (الفترة و الغیبة)، [[علی بن حسن بن علی بن فضال]] (الغیبة و الملاحم)، [[حافظ نعیم بن حماد]] (الفتن و الملاحم)، [[ابراهیم بن اسحاق احمری]] (الغیبة) و...<ref>در انتظار ققنوس، مقدمه، ص ۱۷.</ref>. | ||
*بنابراین، موضوع غیبت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} امر جدید و ناشناخته‌ای نبوده است تا برخی شیعیان از قبیل [[عثمان بن سعید]] برای حفظ موقعیت خویش آن را اختراع کرده باشند. | *بنابراین، موضوع غیبت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} امر جدید و ناشناخته‌ای نبوده است تا برخی شیعیان از قبیل [[عثمان بن سعید]] برای حفظ موقعیت خویش آن را اختراع کرده باشند. | ||
*اما ویژگی‌ها و ممیزات دو غیبت؛ زمان [[غیبت صغری]] محدود بود (هفتاد سال) به خلاف [[غیبت کبری]] که غیر از خدا کسی از مدّت آن اطلاع ندارد. در دوران غیبت صغری، استتار و احتجاب امام {{ع}} همه‌جانبه و عمومی نبود، بلکه کسانی مانند نوّاب خاص و برخی از وکلای دیگر، می‌توانستند با امام در تماس باشند و سؤالات و نامه‌های مردم را خدمت امام ببرند و پاسخ امام را به مردم برسانند، ولی در غیبت کبری، امام از انتظار مردم پنهان است و باب مکاتبات و مراسلات بسته است. البته این معنایش این نیست که امکان ندارد دیده شود، بلکه ممکن است حضرت را بعضی از افراد-کما این‌که با سندهای معتبر هم نقل شده-ببینند. در غیبت صغری، حضرت چهار نماینده داشت که آنان اقامتگاه حضرت را می‌دانستند، ولی در غیبت کبری چنین نیست. در غیبت صغری ممکن بود کسی او را ببیند و بشناسد ولی در غیبت کبری کسی او را نمی‌بیند، و اگر هم ببیند او را نمی‌شناسد. باید توجه داشت که پیشوایان دین، با بیان روایات درباره غیبت، نظرشان این بود که هرگونه شک و تردید را از دل شیعیان برطرف سازند و آنان را برای غیبت طولانی امام خود آماده نمایند تا با غیبت امام انس بگیرند و با وظایف خود در دوران غیبت آشنا شوند و از روی دلایل قطعی، به وجود غیبت امام خود ایمان راسخ و استوار پیدا کنند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | *اما ویژگی‌ها و ممیزات دو غیبت؛ زمان [[غیبت صغری]] محدود بود (هفتاد سال) به خلاف [[غیبت کبری]] که غیر از خدا کسی از مدّت آن اطلاع ندارد. در دوران غیبت صغری، استتار و احتجاب امام {{ع}} همه‌جانبه و عمومی نبود، بلکه کسانی مانند نوّاب خاص و برخی از وکلای دیگر، می‌توانستند با امام در تماس باشند و سؤالات و نامه‌های مردم را خدمت امام ببرند و پاسخ امام را به مردم برسانند، ولی در غیبت کبری، امام از انتظار مردم پنهان است و باب مکاتبات و مراسلات بسته است. البته این معنایش این نیست که امکان ندارد دیده شود، بلکه ممکن است حضرت را بعضی از افراد-کما این‌که با سندهای معتبر هم نقل شده-ببینند. در غیبت صغری، حضرت چهار نماینده داشت که آنان اقامتگاه حضرت را می‌دانستند، ولی در غیبت کبری چنین نیست. در غیبت صغری ممکن بود کسی او را ببیند و بشناسد ولی در غیبت کبری کسی او را نمی‌بیند، و اگر هم ببیند او را نمی‌شناسد. باید توجه داشت که پیشوایان دین، با بیان روایات درباره غیبت، نظرشان این بود که هرگونه شک و تردید را از دل شیعیان برطرف سازند و آنان را برای غیبت طولانی امام خود آماده نمایند تا با غیبت امام انس بگیرند و با وظایف خود در دوران غیبت آشنا شوند و از روی دلایل قطعی، به وجود غیبت امام خود ایمان راسخ و استوار پیدا کنند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۰۱.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
* [[آیا درباره غیبت امام مهدی پیشگویی شده است؟ (پرسش)]] | * [[آیا درباره غیبت امام مهدی پیشگویی شده است؟ (پرسش)]] | ||